Στρατιωτική ή αφοπλισμός; Μεταρρύθμιση της αστυνομίας για τον 21ο αιώνα: Το μέλλον της αστυνόμευσης P1

Είτε πρόκειται για ολοένα και πιο εξελιγμένες εγκληματικές οργανώσεις, για προστασία από φρικτές τρομοκρατικές επιθέσεις ή απλώς για τη διάλυση μιας διαμάχης μεταξύ ενός παντρεμένου ζευγαριού, το να είσαι μπάτσος είναι σκληρή, αγχωτική και επικίνδυνη δουλειά. Ευτυχώς, οι μελλοντικές τεχνολογίες θα μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά πιο ασφαλή τόσο για τον αξιωματικό όσο και για τους ανθρώπους που συλλαμβάνουν.

Στην πραγματικότητα, το επάγγελμα της αστυνομίας στο σύνολό του μεταβαίνει προς την έμφαση στην πρόληψη του εγκλήματος περισσότερο από τη σύλληψη και την τιμωρία των εγκληματιών. Δυστυχώς, αυτή η μετάβαση θα είναι πολύ πιο σταδιακή από ό,τι θα προτιμούσαν οι περισσότεροι λόγω των μελλοντικών παγκόσμιων γεγονότων και των αναδυόμενων τάσεων. Πουθενά αυτή η σύγκρουση δεν είναι πιο εμφανής όσο στη δημόσια συζήτηση για το αν οι αστυνομικοί πρέπει να αφοπλιστούν ή να στρατιωτικοποιηθούν.

Ρίχνοντας φως στην αστυνομική βία

Να είναι Τράυβο Μάρτιν, Michael Brown και Eric Garner στις ΗΠΑ, το Ιγκουάλα 43 από το Μεξικό, ή ακόμα και Mohamed Bouazizi Στην Τυνησία, οι διώξεις και η βία των μειονοτήτων και των φτωχών από την αστυνομία δεν έχουν φτάσει ποτέ στο παρελθόν στα ύψη της ευαισθητοποίησης του κοινού που βλέπουμε σήμερα. Όμως, ενώ αυτή η έκθεση μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι η αστυνομία γίνεται πιο αυστηρή στη μεταχείριση των πολιτών, η πραγματικότητα είναι ότι η πανταχού παρουσία της σύγχρονης τεχνολογίας (ιδιαίτερα των smartphone) ρίχνει φως σε ένα κοινό πρόβλημα που προηγουμένως κρυβόταν στη σκιά. 

Εισερχόμαστε σε έναν εντελώς νέο κόσμο «κάλυψης». Καθώς οι αστυνομικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο ενισχύουν την τεχνολογία παρακολούθησης για να παρακολουθούν κάθε μέτρο δημόσιου χώρου, οι πολίτες χρησιμοποιούν τα smartphone τους για να παρακολουθούν την αστυνομία και τον τρόπο συμπεριφοράς τους στους δρόμους. Για παράδειγμα, ένας οργανισμός που αυτοαποκαλείται το Ρολόι αστυνομικών επί του παρόντος περιπολεί στους δρόμους των πόλεων σε όλες τις ΗΠΑ για να βιντεοσκοπήσει αξιωματικούς καθώς αλληλεπιδρούν με πολίτες και κάνουν συλλήψεις. 

Η άνοδος των καμερών σώματος

Από αυτή τη δημόσια αντίδραση, οι τοπικές, πολιτειακές και ομοσπονδιακές κυβερνήσεις επενδύουν περισσότερους πόρους για να μεταρρυθμίσουν και να ενισχύσουν τις αστυνομικές τους δυνάμεις από την ανάγκη να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη του κοινού, να διατηρήσουν την ειρήνη και να περιορίσουν την ευρεία κοινωνική αναταραχή. Από την πλευρά της αύξησης, οι αστυνομικοί σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο εξοπλίζονται με φορεμένες κάμερες.

Πρόκειται για μικροσκοπικές κάμερες που φοριούνται στο στήθος ενός αξιωματικού, είναι ενσωματωμένες στα καπέλα τους ή ακόμη και ενσωματωμένες στα γυαλιά ηλίου τους (όπως το Google Glass). Έχουν σχεδιαστεί για να καταγράφουν τις αλληλεπιδράσεις ενός αστυνομικού με το κοινό ανά πάσα στιγμή. Ενώ είναι ακόμα νέος στην αγορά, έχουν βρει ερευνητικές μελέτες ότι η χρήση αυτών των καμερών σώματος προκαλεί αυξημένο επίπεδο «αυτοσυνείδησης» που περιορίζει και ενδεχομένως αποτρέπει την απαράδεκτη χρήση βίας. 

Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια ενός δωδεκάμηνου πειράματος στο Ριάλτο της Καλιφόρνια, όπου οι αξιωματικοί φορούσαν κάμερες σώματος, η χρήση βίας από αξιωματικούς μειώθηκε κατά 59 τοις εκατό και οι αναφορές εναντίον αξιωματικών μειώθηκαν κατά 87 τοις εκατό σε σύγκριση με τα στοιχεία του προηγούμενου έτους.

Μακροπρόθεσμα, τα οφέλη αυτής της τεχνολογίας θα υπάρξουν, οδηγώντας τελικά στην παγκόσμια υιοθέτησή τους από τα αστυνομικά τμήματα.

Από την πλευρά του μέσου πολίτη, τα οφέλη θα αποκαλυφθούν σταδιακά στις αλληλεπιδράσεις τους με την αστυνομία. Για παράδειγμα, οι κάμερες του σώματος θα επηρεάσουν με την πάροδο του χρόνου τις υποκουλτούρες της αστυνομίας, αναδιαμορφώνοντας τους κανόνες ενάντια στην σπασμωδική χρήση βίας ή βίας. Επιπλέον, καθώς η ανάρμοστη συμπεριφορά δεν μπορεί πλέον να μείνει απαρατήρητη, η κουλτούρα της σιωπής, το ένστικτο «μην τσιμπάτε» μεταξύ των αξιωματικών θα αρχίσει να ξεθωριάζει. Το κοινό θα ανακτήσει τελικά την εμπιστοσύνη στην αστυνόμευση, εμπιστοσύνη που έχασε κατά την άνοδο της εποχής των smartphone. 

Εν τω μεταξύ, η αστυνομία θα εκτιμήσει επίσης αυτή την τεχνολογία για το πώς την προστατεύει από αυτούς που υπηρετούν. Για παράδειγμα:

• Η ευαισθητοποίηση των πολιτών ότι η αστυνομία φοράει κάμερες σώματος λειτουργεί επίσης για να περιορίσει τον όγκο της παρενόχλησης και της βίας που τους κατευθύνει.
• Τα πλάνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα δικαστήρια ως αποτελεσματικό εργαλείο δίωξης, παρόμοιο με τις υπάρχουσες κάμερες οχημάτων της αστυνομίας.
• Το υλικό κάμερας σώματος μπορεί να προστατεύσει τον αστυνομικό από αντικρουόμενα ή επεξεργασμένα πλάνα βίντεο που τραβήχτηκαν από προκατειλημμένο πολίτη.
• Η μελέτη του Ριάλτο διαπίστωσε ότι κάθε δολάριο που δαπανήθηκε για την τεχνολογία κάμερας σώματος εξοικονομούσε περίπου τέσσερα δολάρια σε δημόσιες αγωγές καταγγελιών.

Ωστόσο, παρ' όλα τα πλεονεκτήματά της, αυτή η τεχνολογία έχει επίσης αρκετά μειονεκτήματα. Για ένα, πολλά δισεκατομμύρια επιπλέον δολάρια των φορολογουμένων θα εισρεύσουν για την αποθήκευση του τεράστιου όγκου πλάνα/δεδομένων από κάμερα σώματος που συλλέγονται καθημερινά. Στη συνέχεια έρχεται το κόστος συντήρησης αυτών των συστημάτων αποθήκευσης. Στη συνέχεια έρχεται το κόστος της άδειας χρήσης αυτών των συσκευών κάμερας και του λογισμικού στο οποίο λειτουργούν. Τελικά, το κοινό θα πληρώσει ένα μεγάλο ασφάλιστρο για τη βελτιωμένη αστυνόμευση που θα παράγουν αυτές οι κάμερες.

Εν τω μεταξύ, υπάρχουν ορισμένα νομικά ζητήματα σχετικά με τις κάμερες σώματος που οι νομοθέτες θα πρέπει να λύσουν. Για παράδειγμα:

• Εάν τα αποδεικτικά βίντεο από κάμερα σώματος γίνουν ο κανόνας στις δικαστικές αίθουσες, τι θα συμβεί σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου ο αστυνομικός ξεχάσει να ενεργοποιήσει την κάμερα ή δυσλειτουργεί; Θα καταργηθούν εξ ορισμού οι κατηγορίες σε βάρος του κατηγορουμένου; Οι πιθανότητες είναι ότι στις πρώτες μέρες οι κάμερες σώματος θα τις δουν συχνά ενεργοποιημένες σε βολικές στιγμές και όχι σε όλη τη διάρκεια του περιστατικού σύλληψης, προστατεύοντας έτσι την αστυνομία και ενδεχομένως ενοχοποιώντας τους πολίτες. Ωστόσο, η πίεση του κοινού και οι τεχνολογικές καινοτομίες θα δουν τελικά μια τάση προς κάμερες που θα είναι πάντα αναμμένες, με ροή βίντεο από τον αστυνομικό τη δεύτερη φορά που φοράει τη στολή του.
• Τι γίνεται με την ανησυχία για την πολιτική ελευθερία σχετικά με την αύξηση του φωτογραφικού υλικού που λαμβάνεται όχι μόνο από εγκληματίες, αλλά από νομοταγείς πολίτες.
• Για τον μέσο αξιωματικό, θα μπορούσε η αυξημένη ποσότητα βίντεο να μειώσει τη μέση διάρκεια σταδιοδρομίας ή την εξέλιξη της σταδιοδρομίας του, καθώς η συνεχής παρακολούθηση τους στη δουλειά θα οδηγήσει αναπόφευκτα στους ανωτέρους του να τεκμηριώσουν συνεχείς παραβάσεις στην εργασία (φανταστείτε το αφεντικό σας να σας πιάνει συνεχώς κάθε φορά που ελέγχατε το Facebook ενώ βρίσκεστε στο γραφείο);
• Τέλος, οι αυτόπτες μάρτυρες θα είναι λιγότερο πιθανό να εμφανιστούν αν γνωρίζουν ότι οι συνομιλίες τους θα ηχογραφηθούν;

Όλα αυτά τα μειονεκτήματα θα επιλυθούν τελικά μέσω της προόδου της τεχνολογίας και των εκλεπτυσμένων πολιτικών σχετικά με τη χρήση της κάμερας σώματος, αλλά δεν θα είναι ο μόνος τρόπος αναμόρφωσης των αστυνομικών μας υπηρεσιών ανάλογα με την τεχνολογία και μόνο.

Τονίστηκε εκ νέου η τακτική αποκλιμάκωσης

Καθώς η κάμερα του σώματος και η πίεση του κοινού αυξάνεται στους αστυνομικούς, τα αστυνομικά τμήματα και οι ακαδημίες θα αρχίσουν να διπλασιάζουν τις τακτικές αποκλιμάκωσης στη βασική εκπαίδευση. Ο στόχος είναι να εκπαιδευτούν οι αξιωματικοί ώστε να αποκτήσουν βελτιωμένη κατανόηση της ψυχολογίας, παράλληλα με προηγμένες τεχνικές διαπραγμάτευσης για τον περιορισμό των πιθανοτήτων βίαιων συναντήσεων στους δρόμους. Παραδόξως, μέρος αυτής της εκπαίδευσης θα περιλαμβάνει επίσης στρατιωτική εκπαίδευση, έτσι ώστε οι αξιωματικοί να αισθάνονται λιγότερο πανικό και να είναι χαρούμενοι κατά τη διάρκεια περιστατικών σύλληψης που μπορεί να γίνουν βίαια.

Αλλά παράλληλα με αυτές τις επενδύσεις κατάρτισης, τα αστυνομικά τμήματα θα πραγματοποιήσουν επίσης αυξημένες επενδύσεις στις σχέσεις με την κοινότητα. Χτίζοντας σχέσεις μεταξύ των επιρροών της κοινότητας, δημιουργώντας ένα βαθύ δίκτυο πληροφοριοδοτών, ακόμη και συμμετέχοντας ή χρηματοδοτώντας κοινοτικές εκδηλώσεις, οι αξιωματικοί θα αποτρέψουν περισσότερα εγκλήματα από ό,τι και σταδιακά θα θεωρηθούν ευπρόσδεκτα μέλη κοινοτήτων υψηλού κινδύνου παρά εξωτερικές απειλές.

Κάλυψη του κενού με ιδιωτικές δυνάμεις ασφαλείας

Ένα από τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσουν οι τοπικές και πολιτειακές κυβερνήσεις για να ενισχύσουν τη δημόσια ασφάλεια είναι η διευρυμένη χρήση της ιδιωτικής ασφάλειας. Οι δεσμοφύλακες και οι κυνηγοί επικηρυγμένων χρησιμοποιούνται τακτικά σε πολλές χώρες για να βοηθήσουν την αστυνομία να εντοπίσει και να συλλάβει φυγάδες. Και στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι πολίτες μπορούν να εκπαιδευτούν ώστε να γίνουν ειδικοί συντηρητές της ειρήνης (SCOPs). Αυτά τα άτομα κατατάσσονται ελαφρώς υψηλότερα από τους φρουρούς ασφαλείας, καθώς χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για να περιπολούν σε εταιρικές πανεπιστημιουπόλεις, γειτονιές και μουσεία ανάλογα με τις ανάγκες. Αυτά τα SCOP θα διαδραματίζουν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο δεδομένης της συρρίκνωσης των προϋπολογισμών που θα αντιμετωπίσουν ορισμένα αστυνομικά τμήματα τα επόμενα χρόνια λόγω τάσεων όπως οι πτήσεις από την επαρχία (άνθρωποι που εγκαταλείπουν τις πόλεις για τις πόλεις) και τα αυτοματοποιημένα οχήματα (δεν υπάρχουν πλέον έσοδα από εισιτήρια κυκλοφορίας).

Στο κάτω άκρο του πόλου τοτέμ, η χρήση φρουρών ασφαλείας θα συνεχίσει να αυξάνεται σε χρήση, ειδικά σε περιόδους και περιοχές όπου κυριαρχεί η οικονομική δυσπραγία. Ο κλάδος των υπηρεσιών ασφαλείας έχει ήδη αναπτυχθεί 3.1 τοις εκατό τα τελευταία πέντε χρόνια (από το 2011) και η ανάπτυξη είναι πιθανό να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 2030. Τούτου λεχθέντος, ένα μειονέκτημα για τους ανθρώπινους φύλακες είναι ότι στα μέσα της δεκαετίας του 2020 θα υπάρξει βαριά εγκατάσταση προηγμένων συστημάτων συναγερμού ασφαλείας και απομακρυσμένης παρακολούθησης, για να μην αναφέρουμε Doctor Who, ρομπότ φύλακες που μοιάζει με Dalek.

Τάσεις που διακινδυνεύουν ένα βίαιο μέλλον

Σε μας Το μέλλον του εγκλήματος Σειρές, συζητάμε πώς η κοινωνία των μέσων του αιώνα θα απαλλαγεί από κλοπές, σκληρά ναρκωτικά και το περισσότερο οργανωμένο έγκλημα. Ωστόσο, στο εγγύς μέλλον, ο κόσμος μας μπορεί να δει πραγματικά μια εισροή βίαιων εγκλημάτων λόγω πολλών αλληλεπιδρώντων λόγων. 

Για το ένα, όπως περιγράφεται στο δικό μας Το μέλλον της εργασίας Σειρές, εισερχόμαστε στην εποχή του αυτοματισμού που θα δούμε τα ρομπότ και την τεχνητή νοημοσύνη (AI) να καταναλώνουν περίπου τις μισές από τις σημερινές (2016) θέσεις εργασίας. Ενώ οι ανεπτυγμένες χώρες θα προσαρμοστούν στα χρόνια υψηλά ποσοστά ανεργίας θεσπίζοντας α βασικό εισόδημα, τα μικρότερα έθνη που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας αυτού του είδους θα αντιμετωπίσουν μια σειρά από κοινωνικές διαμάχες, από διαμαρτυρίες, απεργίες στα συνδικάτα, μαζικές λεηλασίες, στρατιωτικά πραξικοπήματα, έργα.

Αυτό το ποσοστό ανεργίας που τροφοδοτείται από την αυτοματοποίηση θα επιδεινωθεί μόνο από τον εκρηκτικό πληθυσμό του κόσμου. Όπως περιγράφεται στο δικό μας Το μέλλον του ανθρώπινου πληθυσμού Σε περίπτωση που ο παγκόσμιος πληθυσμός πρόκειται να αυξηθεί στα εννέα δισεκατομμύρια μέχρι το 2040. Εάν η αυτοματοποίηση τερματίσει την ανάγκη για εξωτερική ανάθεση θέσεων εργασίας στη βιομηχανία, για να μην αναφέρουμε τη μείωση μιας σειράς παραδοσιακών γαλανόλευκων εργασιών, πώς θα στηριχθεί αυτός ο πληθυσμός με αερόστατο; Περιοχές όπως η Αφρική, η Μέση Ανατολή και το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας θα αισθανθούν αυτή την πίεση περισσότερο δεδομένου ότι αυτές οι περιοχές αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της μελλοντικής αύξησης του πληθυσμού του κόσμου.

Μαζί, ένα μεγάλο σώμα ανέργων νέων (ιδιαίτερα ανδρών), που δεν έχουν πολλά να κάνουν και αναζητούν νόημα στη ζωή τους, θα γίνουν επιρρεπείς σε επιρροές από επαναστατικά ή θρησκευτικά κινήματα. Αυτές οι κινήσεις μπορεί να είναι σχετικά καλοήθεις και θετικές, όπως το Black Lives Matter, ή μπορεί να είναι αιματηρές και σκληρές, όπως το ISIS. Δεδομένης της πρόσφατης ιστορίας, το τελευταίο φαίνεται πιο πιθανό. Δυστυχώς, εάν μια σειρά τρομοκρατικών γεγονότων συμβαίνουν συχνά για μια εκτεταμένη περίοδο - όπως ήταν το πιο εντυπωσιακό σε όλη την Ευρώπη το 2015 - τότε θα δούμε το κοινό να απαιτεί από τις αστυνομικές και μυστικές δυνάμεις τους να γίνονται πιο σκληρές στον τρόπο με τον οποίο κάνουν τις δουλειές τους.

Στρατιωτικοποίηση των αστυνομικών μας

Τα αστυνομικά τμήματα σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο στρατιωτικοποιούνται. Αυτό δεν είναι απαραίτητα μια νέα τάση. τις τελευταίες δύο δεκαετίες, τα αστυνομικά τμήματα έχουν λάβει έκπτωση ή δωρεάν πλεονάζοντα εξοπλισμό από τους εθνικούς στρατούς τους. Αλλά αυτό δεν ίσχυε πάντα. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, ο νόμος Posse Comitatus εξασφάλιζε ότι ο αμερικανικός στρατός θα διατηρούνταν χωριστά από την εγχώρια αστυνομική δύναμη, μια πράξη που επιβλήθηκε μεταξύ 1878 και 1981. Ωστόσο, μετά τους σκληρούς νόμους της κυβέρνησης Ρίγκαν, ο πόλεμος κατά τα ναρκωτικά, την τρομοκρατία και τώρα ο πόλεμος κατά των λαθρομεταναστών, οι διαδοχικές διοικήσεις έχουν εξαντλήσει εντελώς αυτήν την πράξη.

Είναι ένα είδος ερπυσμού της αποστολής, όπου η αστυνομία έχει αρχίσει σιγά-σιγά να υιοθετεί στρατιωτικό εξοπλισμό, στρατιωτικά οχήματα και στρατιωτική εκπαίδευση, ειδικά αστυνομικές ομάδες SWAT. Από την άποψη της πολιτικής ελευθερίας, αυτή η εξέλιξη θεωρείται ως ένα βαθύτατα ανησυχητικό βήμα προς ένα αστυνομικό κράτος. Εν τω μεταξύ, από την πλευρά των αστυνομικών τμημάτων, λαμβάνουν δωρεάν εξοπλισμό σε μια περίοδο αυστηροποίησης των προϋπολογισμών. αντιμετωπίζουν όλο και πιο εξελιγμένες εγκληματικές οργανώσεις. και αναμένεται να προστατεύουν το κοινό από απρόβλεπτους ξένους και εγχώριους τρομοκράτες με σκοπό τη χρήση όπλων και εκρηκτικών υψηλής ισχύος.

Αυτή η τάση είναι προέκταση του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος ή ακόμα και η ίδρυση του αστυνομικού-βιομηχανικού συγκροτήματος. Είναι ένα σύστημα που πιθανότατα επεκτείνεται σταδιακά, αλλά πιο γρήγορα σε πόλεις υψηλής εγκληματικότητας (π.χ. Σικάγο) και σε περιοχές που στοχοποιούνται σε μεγάλο βαθμό από τρομοκράτες (δηλαδή στην Ευρώπη). Δυστυχώς, σε μια εποχή όπου μικρές ομάδες και άτομα μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση και να έχουν κίνητρο να χρησιμοποιήσουν όπλα και εκρηκτικά υψηλής ισχύος για να υπάρξουν μαζικές απώλειες αμάχων, είναι απίθανο το κοινό να ενεργήσει ενάντια σε αυτήν την τάση με την πίεση που απαιτείται για να την ανατρέψει .

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, από τη μία πλευρά, θα δούμε τις αστυνομικές δυνάμεις μας να εφαρμόζουν νέες τεχνολογίες και τακτικές για να τονίσουν εκ νέου τον ρόλο τους ως προστάτες της ειρήνης, ενώ από την άλλη, στοιχεία εντός των τμημάτων τους θα συνεχίσουν να στρατιωτικοποιούνται σε μια προσπάθεια προστασία από τις αυριανές εξτρεμιστικές απειλές.

Φυσικά, η ιστορία για το μέλλον της αστυνόμευσης δεν τελειώνει εδώ. Στην πραγματικότητα, το αστυνομικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα εκτείνεται πολύ πέρα ​​από τη χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού. Στο επόμενο κεφάλαιο αυτής της σειράς, θα εξερευνήσουμε την αυξανόμενη κατάσταση επιτήρησης που αναπτύσσουν η αστυνομία και οι υπηρεσίες ασφαλείας μας προστατεύουν και παρακολουθούν όλους μας.

Το μέλλον της σειράς αστυνομικών

Αυτοματοποιημένη αστυνόμευση εντός του κράτους επιτήρησης: Μέλλον της αστυνόμευσης P2

Η αστυνομία AI συντρίβει τον υπόκοσμο του κυβερνοχώρου: Μέλλον της αστυνόμευσης P3

Πρόβλεψη εγκλημάτων πριν συμβούν: Μέλλον της αστυνόμευσης P4