اجاره بیش از حد مالکیت: بحران مسکن ادامه دارد
اجاره بیش از حد مالکیت: بحران مسکن ادامه دارد
اجاره بیش از حد مالکیت: بحران مسکن ادامه دارد
- نویسنده:
- اکتبر 30، 2023
خلاصه بینش
روند اجاره بیش از مالکیت، که "اجاره نسل" نامیده می شود، در سطح جهانی، به ویژه در کشورهای توسعه یافته، در حال رشد است. این تغییر، تحت تأثیر عوامل مختلف اجتماعی-اقتصادی و تشدید شده توسط بحران مسکن، تغییر ترجیحات مسکن جوانان را به سمت اجاره خصوصی و دور از مالکیت خانه و مسکن اجتماعی نشان می دهد. به ویژه پس از بحران مالی 2008، موانعی مانند تصویبهای سختگیرانه وام مسکن و افزایش قیمت ملک در برابر دستمزدهای راکد، خرید خانه را متوقف کرده است. در همین حال، برخی از جوانان مدل اجاره را به دلیل انعطافپذیری آن در میان فرهنگ رو به رشد عشایری دیجیتال و افزایش قیمتهای اجاره شهری، با وجود چالشهای مرتبط مانند تشکیل خانواده به تأخیر و منحرف شدن هزینههای مصرفکننده به دلیل هزینههای بالای مسکن، ترجیح میدهند.
اجاره از طریق مالکیت زمینه
اجاره نسل منعکس کننده تحولات اخیر در مسیرهای مسکن جوانان، از جمله افزایش اجاره بهای خصوصی و کاهش همزمان مالکیت خانه و مسکن اجتماعی است. در بریتانیا، بخش خصوصی اجارهای (PRS) به طور فزایندهای جوانان را برای دورههای طولانیتری اسکان داده است و نگرانیها در مورد نابرابری مسکن را دامن میزند. با این حال، این الگو مختص بریتانیا نیست. پس از بحران مالی جهانی 2008، مشکلات در به دست آوردن مالکیت خانه و کمبود مسکن عمومی منجر به مشکلات مشابه در سراسر استرالیا، نیوزیلند، کانادا، ایالات متحده و اسپانیا شده است.
این افراد کم درآمد هستند که بیش از همه از بحران مسکن آسیب می بینند. تحقیقات در مورد اجاره نسل بیشتر بر این پدیده متمرکز شده است، بدون اینکه بر افزایش تعداد مستأجران خصوصی کم درآمدی که در گذشته واجد شرایط مسکن اجتماعی بودند، تاکید کند. با این حال، اجاره بیش از حد مالکیت بیش از هر زمان دیگری رایج شده است. از هر پنج خانوار در بریتانیا یک نفر در حال حاضر به صورت خصوصی اجاره میکند و این مستاجران جوانتر میشوند. افراد 25 تا 34 ساله اکنون 35 درصد از خانواده های PRS را تشکیل می دهند. در جامعهای که به مالکیت خانه اهمیت میدهد، افزایش تعداد افرادی که خواسته و ناخواسته به جای خرید خانه اجاره میدهند، طبیعتا نگرانکننده است.
تاثیر مخرب
برخی از مردم مجبورند به جای داشتن خانه اجاره کنند زیرا گرفتن وام مسکن دشوارتر شده است. در گذشته، بانکها تمایل بیشتری به قرض دادن پول به افرادی با امتیازات اعتباری کمتر از حد عالی داشتند. با این حال، از زمان بحران مالی سال 2008، موسسات مالی در مورد درخواست های وام بسیار سخت گیرتر شده اند. این سد راه، سوار شدن بر نردبان ملک را برای جوانان دشوارتر کرده است. دلیل دیگر افزایش اجاره بها این است که قیمت ملک با سرعت بیشتری نسبت به دستمزد افزایش یافته است. حتی اگر جوانان توانایی پرداخت وام مسکن را داشته باشند، ممکن است توانایی پرداخت بازپرداخت ماهانه را نداشته باشند. در برخی شهرها مانند لندن، قیمت مسکن به حدی افزایش یافته است که حتی افراد با درآمد متوسط نیز برای خرید ملک با مشکل مواجه هستند.
افزایش اجارهبها پیامدهایی برای بازار ملک و مشاغل دارد. به عنوان مثال، تقاضا برای املاک اجاره ای احتمالا افزایش می یابد و منجر به نرخ های بالاتر می شود. حتی اجاره یک آپارتمان مناسب به طور فزاینده ای چالش برانگیز خواهد شد. با این حال، مشاغلی که به مستاجران خدمات ارائه می دهند، مانند اجاره مبلمان و خدمات جابجایی خانه، احتمالاً به دلیل این روند عملکرد خوبی خواهند داشت. اجاره از روی مالکیت نیز پیامدهایی برای جامعه دارد. بسیاری از افرادی که در خانه های اجاره ای زندگی می کنند می توانند مشکلات اجتماعی مانند ازدحام بیش از حد و جرم و جنایت ایجاد کنند. بیرون رفتن مکرر از خانهها نیز میتواند ریشهگذاری در جامعه یا احساس تعلق را برای افراد دشوار کند. با وجود چالش ها، اجاره مزایایی نسبت به مالکیت دارد. برای مثال، زمانی که فرصتهای شغلی و کسبوکار پیش میآیند، اجارهکنندگان میتوانند به راحتی در صورت نیاز نقل مکان کنند. اجارهکنندگان همچنین انعطافپذیری لازم برای زندگی در مناطقی را دارند که در غیر این صورت توانایی خرید خانه را ندارند.
پیامدهای گسترده تر اجاره بیش از مالکیت
پیامدهای احتمالی اجاره بیش از مالکیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تعداد بیشتری از جوانان سبک زندگی عشایری را انتخاب می کنند، از جمله گذار به مشاغل آزاد. محبوبیت روزافزون سبک زندگی عشایری دیجیتال، خرید خانه را غیرجذاب و به جای دارایی یک بدهی می کند.
- افزایش قیمت اجاره بها در شهرهای بزرگ ادامه دارد و کارمندان را از بازگشت به دفتر منصرف می کند.
- جوانانی که ترجیح می دهند برای مدت طولانی با والدین خود زندگی کنند، زیرا نه می توانند اجاره کنند و نه می توانند خانه داشته باشند.
- کاهش سریع جمعیت به دلیل ناتوانی در تهیه مسکن بر تشکیل خانواده و توانایی مالی برای تربیت فرزندان تأثیر می گذارد.
- کاهش فعالیت اقتصادی به عنوان درصد فزاینده ای از قدرت مخارج مصرف کننده به سمت هزینه های مسکن منحرف می شود.
سوالاتی برای اظهار نظر
- دولت برای کاهش هزینه مسکن چه سیاست هایی می تواند اتخاذ کند؟
- دولتها چگونه میتوانند از جوانان حمایت کنند تا بتوانند صاحب خانه شوند؟
مراجع بینش
پیوندهای محبوب و نهادی زیر برای این بینش ارجاع داده شد: