تغییر سن مصنوعی: آیا علم می تواند ما را دوباره جوان کند؟

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• نوامبر 28، 2023

خلاصه بینش

پیشرفت‌های علمی پتانسیل بازگشت سن مصنوعی را نشان می‌دهد، با مطالعاتی که امیدبخش معکوس کردن نشانگرهای پیری در موش‌ها است. این پیشرفت ها می تواند منجر به سرمایه گذاری قابل توجه در مراقبت های بهداشتی و تغییرات نظارتی و همچنین نوآوری در صنعت مراقبت از پوست شود. در حالی که درمان های اولیه ممکن است پرهزینه باشد، آنها امکان افزایش طول عمر انسان را دارند و دولت ها را ترغیب می کنند که یارانه چنین درمان هایی را برای مدیریت موثر جمعیت پیر و هزینه های مراقبت های بهداشتی در نظر بگیرند.

بافت معکوس سن مصنوعی

مطالعات بالینی نشان داد که شاخص های پیری انسان شامل بیماری متابولیک، از دست دادن عضلانی، تخریب عصبی، چین و چروک پوست، ریزش مو و افزایش خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با افزایش سن مانند دیابت نوع 2، سرطان ها و بیماری آلزایمر است. دانشمندان امیدوارند با تمرکز بر بیومارکرهای مختلف که باعث پیری می شوند، چگونگی کاهش یا معکوس کردن زوال (معکوس سن مصنوعی) را کشف کنند.

در سال 2018، محققان دانشکده پزشکی هاروارد دریافتند که معکوس کردن پیری رگ‌های خونی می‌تواند کلید بازگرداندن نشاط جوانی باشد. محققان با ترکیب پیش سازهای مصنوعی (ترکیباتی که واکنش های شیمیایی را فعال می کنند) در دو مولکول طبیعی، انحطاط عروق خونی و عضلانی موش های پیر را معکوس کردند. این مطالعه مکانیسم های سلولی اساسی در پشت پیری عروقی و اثرات آن بر سلامت عضلات را شناسایی کرد. یافته‌ها نشان می‌دهد که درمان‌هایی برای انسان ممکن است برای رسیدگی به طیفی از بیماری‌هایی که از پیری عروقی ناشی می‌شوند، ممکن باشد. در حالی که بسیاری از درمان‌های امیدوارکننده روی موش‌ها تأثیر یکسانی روی انسان‌ها ندارند، نتایج آزمایش‌ها به اندازه‌ای قانع‌کننده بود که تیم تحقیقاتی را وادار به پیگیری مطالعات بر روی انسان کرد.

تاثیر مخرب

در مارس 2022، دانشمندان موسسه Salk در کالیفرنیا و موسسه San Diego Altos با موفقیت بافت‌های موش‌های میانسال را با استفاده از نوعی ژن‌درمانی جوان‌سازی کردند و چشم‌انداز درمان‌های پزشکی را افزایش دادند که می‌تواند روند پیری انسان را معکوس کند. محققان از تحقیقات قبلی پروفسور شینیا یاماناکا برنده جایزه نوبل استفاده کردند که نشان داد ترکیبی از چهار مولکول به نام فاکتورهای یاماناکا می تواند سلول های پیر را جوان کرده و آنها را به سلول های بنیادی تبدیل کند که قادر به تولید تقریباً هر بافتی در بدن هستند. محققان دریافتند که وقتی موش های مسن (معادل 80 سال در سن انسان) به مدت یک ماه تحت درمان قرار گرفتند، تأثیر کمی داشت. با این حال، زمانی که موش‌ها به مدت هفت تا 10 ماه، از 12 تا 15 ماهگی (حدود 35 تا 50 سالگی در انسان) تحت درمان قرار گرفتند، شبیه حیوانات جوان‌تر بودند (مثلاً پوست و کلیه‌ها، به ویژه که نشانه‌هایی از جوان‌سازی را نشان می‌دادند. ).

با این حال، تکرار مطالعه در انسان بسیار پیچیده‌تر خواهد بود، زیرا سلول‌های انسانی در برابر تغییرات مقاوم‌تر هستند و احتمالاً کارایی این فرآیند را کاهش می‌دهند. علاوه بر این، استفاده از فاکتورهای یاماناکا برای جوان‌سازی انسان‌های سالخورده با خطر تبدیل سلول‌های کاملاً برنامه‌ریزی‌شده به توده‌هایی از بافت سرطانی به نام تراتوم همراه است. دانشمندان می گویند که تحقیقات بیشتری برای تولید داروهای جدیدی مورد نیاز است که می توانند تا حدی سلول ها را به طور ایمن و موثر قبل از انجام هر آزمایش بالینی انسانی دوباره برنامه ریزی کنند. با این وجود، یافته‌ها نشان می‌دهند که ممکن است روزی بتوان درمان‌هایی را توسعه داد که می‌توانند روند پیری را کند یا حتی معکوس کنند و به طور بالقوه منجر به درمان‌های پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن، مانند سرطان، استخوان‌های شکننده و آلزایمر شوند.

پیامدهای تغییر سن مصنوعی

پیامدهای گسترده تر تغییر سن مصنوعی ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

• صنعت مراقبت های بهداشتی میلیاردها دلار را به مطالعات تغییر سن مصنوعی برای بهبود تشخیص و درمان های پیشگیرانه می ریزد.
• انسان‌ها تحت چندین روش تغییر سن فراتر از کاشت سلول‌های بنیادی قرار می‌گیرند که منجر به بازار رو به رشدی برای برنامه‌های درمان برگشت سن می‌شود. در ابتدا، این درمان ها فقط برای افراد ثروتمند مقرون به صرفه خواهد بود، اما ممکن است به تدریج برای بقیه افراد جامعه مقرون به صرفه تر شوند.
• صنعت مراقبت از پوست با محققان همکاری می کند تا سرم ها و کرم هایی با پشتوانه علمی بیشتری تولید کند که مناطق مشکل را بیش از حد هدف قرار می دهد.
• مقررات دولتی در مورد آزمایش‌های انسانی با تغییر سن مصنوعی، به ویژه مسئول ساختن مؤسسات تحقیقاتی برای ایجاد سرطان‌ها در نتیجه این آزمایش‌ها.
• امید به زندگی طولانی تر برای انسان ها به طور کلی، زیرا درمان های پیشگیرانه موثرتری در برابر بیماری های رایج مانند آلزایمر، حملات قلبی و دیابت در دسترس قرار می گیرند.
• دولت‌هایی با جمعیت‌هایی که به سرعت در حال پیر شدن هستند، در حال انجام مطالعات تجزیه و تحلیل هزینه و فایده هستند تا بررسی کنند که آیا پرداخت یارانه به درمان‌های معکوس سن برای جمعیت مربوطه برای کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی جمعیت سالمندان خود و حفظ درصد بیشتری از این جمعیت در نیروی کار، مقرون‌به‌صرفه است یا خیر. . مطالعات مشابه ممکن است به بررسی این موضوع بپردازد که آیا به شهروندان امکان انتخاب بین دسترسی به حقوق بازنشستگی سالمندان یا درمان‌های معکوس سنی یارانه‌ای داده شود.

سوالاتی برای اظهار نظر

• چگونه ممکن است درمان‌های معکوس سنتتیک نابرابری‌های اجتماعی و فرهنگی ایجاد کند؟
• این پیشرفت چگونه می تواند بر مراقبت های بهداشتی در سال های آینده تأثیر بگذارد؟