قیمت مسکن سقوط کرد زیرا چاپ سه بعدی و ماژول ها انقلابی در ساخت و ساز ایجاد کردند: آینده شهرها P3

یکی از بزرگ‌ترین موانع برای هزاره‌هایی که برای بزرگسال شدن تلاش می‌کنند، هزینه‌های هنگفت داشتن خانه است، به‌ویژه در مکان‌هایی که می‌خواهند زندگی کنند: شهرها.

از سال 2016، در شهر زادگاه من، تورنتو، کانادا، میانگین قیمت یک خانه جدید اکنون است. بیش از یک میلیون دلار; در همین حال، میانگین قیمت برای یک کاندومینیوم از مرز 500,000 دلار عبور می کند. شوک‌های مشابهی توسط خریدارانی که برای اولین بار خانه در شهرهای سراسر جهان خریداری می‌کنند، احساس می‌شود که تا حد زیادی ناشی از افزایش قیمت زمین و افزایش شدید شهرنشینی است. بخش اول از این سری آینده شهرها. 

اما بیایید نگاهی دقیق‌تر به چرایی افزایش قیمت مسکن بیندازیم و سپس فناوری‌های جدیدی را بررسی کنیم که قرار است تا اواخر دهه 2030 کثیفی مسکن را ارزان کنند. 

تورم قیمت مسکن و دلیل کم کاری دولت ها در مورد آن

وقتی نوبت به قیمت خانه‌ها می‌رسد، نباید تعجب‌برانگیز باشد که بیشتر شوک برچسب‌ها ناشی از ارزش زمین است تا واحد مسکونی واقعی. و هنگامی که به عوامل تعیین کننده ارزش زمین، تراکم جمعیت، نزدیکی به سرگرمی ها، خدمات و امکانات رفاهی و سطح زیرساخت های اطراف می رسیم، بالاتر از بسیاری از عوامل هستند - عواملی که در جوامع شهری به جای روستایی در غلظت های بالاتر یافت می شوند. 

اما یک عامل حتی بزرگتر که باعث ارزش زمین می شود، تقاضای کلی برای مسکن در یک منطقه خاص است. و همین تقاضاست که باعث داغ شدن بازار مسکن ما شده است. به خاطر داشته باشید که تا سال 2050 تقریباً 70 درصد از کل جهان در شهرها، 90 درصد در آمریکای شمالی و اروپا زندگی خواهند کرد. مردم به سمت شهرها، به سمت سبک زندگی شهری هجوم می آورند. و نه تنها خانواده های پرجمعیت، بلکه افراد مجرد و زوج های بدون فرزند نیز به دنبال خانه های شهری هستند و این تقاضای مسکن را بیش از پیش افزایش می دهد. 

البته اگر شهرها بتوانند این تقاضای رو به رشد را برآورده کنند، هیچ یک از اینها مشکل ساز نخواهد بود. متأسفانه، امروزه هیچ شهری بر روی زمین به اندازه کافی مسکن جدید نمی سازد که بتواند این کار را انجام دهد، در نتیجه باعث می شود مکانیسم های اساسی اقتصاد عرضه و تقاضا به رشد چندین دهه قیمت مسکن دامن بزند. 

البته، مردم - رای دهندگان - زیاد دوست ندارند که قادر به خرید خانه نباشند. به همین دلیل است که دولت‌ها در سراسر جهان با انواع طرح‌های یارانه‌ای برای کمک به افراد کم‌درآمد برای تامین وام‌ها (ahem, 2008-9) یا دریافت معافیت‌های مالیاتی بزرگ هنگام خرید اولین خانه خود پاسخ داده‌اند. این تفکر به این صورت است که مردم فقط در صورت داشتن پول یا دریافت وام برای خرید خانه های مذکور، خانه می خرند. 

این BS است. 

باز هم دلیل این همه رشد جنون آمیز قیمت مسکن، کمبود مسکن (عرضه) نسبت به تعداد افرادی است که می خواهند آن را بخرند (تقاضا). دادن دسترسی مردم به وام به این واقعیت اساسی نمی‌پردازد. 

در مورد آن فکر کنید: اگر همه به وام های رهنی نیم میلیون دلاری دسترسی پیدا کنند و سپس برای همان تعداد خانه محدود به رقابت بپردازند، تنها کاری که انجام می دهد این است که یک جنگ پیشنهادی برای خانه های معدودی را که برای خرید در دسترس هستند، ایجاد کند. به همین دلیل است که خانه های کوچک در مرکز شهر شهرها می توانند 50 تا 200 درصد بالاتر از قیمت درخواستی خود جذب کنند. 

دولت ها این را می دانند. اما آنها همچنین می‌دانند که درصد بیشتری از رأی‌دهندگانی که صاحب خانه هستند ترجیح می‌دهند ارزش خانه‌هایشان سال به سال افزایش یابد. این یک دلیل بزرگ است که چرا دولت ها میلیاردها دلاری را که بازار مسکن ما نیاز دارد برای ساخت تعداد زیادی واحد مسکونی عمومی برای تامین تقاضای مسکن و پایان دادن به تورم قیمت مسکن سرازیر نمی کند. 

در همین حال، وقتی نوبت به بخش خصوصی می‌رسد، آن‌ها از پاسخگویی به این تقاضای مسکن با توسعه‌های جدید مسکن و کاندومینیوم خوشحال خواهند شد، اما کمبودهای فعلی در نیروی کار ساخت‌وساز و محدودیت‌ها در فناوری‌های ساختمانی این روند را کند می‌کند.

با توجه به این وضعیت کنونی، آیا امیدی برای جوانه های هزاره وجود دارد که می خواهند از زیرزمین والدین خود پیش از ورود به 30 سالگی خود بیرون بروند؟ 

Legoization ساخت و ساز

خوشبختانه، امیدی برای هزاره هایی وجود دارد که آرزوی بزرگسالی دارند. تعدادی از فناوری‌های جدید که اکنون در مرحله آزمایش هستند، با هدف کاهش هزینه، بهبود کیفیت و کاهش مدت زمان مورد نیاز برای ساخت خانه‌های جدید هستند. هنگامی که این نوآوری ها به استاندارد صنعت ساخت و ساز تبدیل شوند، تعداد سالانه توسعه های جدید مسکن را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند، در نتیجه عدم تعادل عرضه و تقاضای بازار مسکن را برطرف می کنند و امیدواریم برای اولین بار در چند دهه، خانه ها را دوباره مقرون به صرفه کنند. 

جمعیت زیر 35 سال می‌گوید: «بالاخره! درست می‌گویم؟» خوانندگان مسن‌تر ممکن است اکنون تصمیم خود را مبنی بر مبنای برنامه بازنشستگی خود بر اساس سرمایه‌گذاری در املاک زیر سوال ببرند. بعداً به این موضوع خواهیم پرداخت.) 

بیایید این مرور کلی را با استفاده از سه فناوری نسبتاً جدید شروع کنیم که هدف آن تبدیل روند ساخت و ساز امروزی به یک لگو غول پیکر است. 

اجزای ساختمانی پیش ساخته. یک سازنده چینی ساختمانی 57 طبقه ساخت در روزهای 19. چگونه؟ از طریق استفاده از اجزای ساختمانی پیش ساخته. این ویدیوی تایم لپس از روند ساخت و ساز را تماشا کنید:

دیوارهای از پیش عایق‌شده، سیستم‌های HVAC (تهویه مطبوع) از پیش مونتاژ شده، سقف‌های از پیش ساخته شده، کل قاب‌های فولادی ساختمان - حرکت به سمت استفاده از اجزای ساختمانی پیش ساخته به سرعت در سراسر صنعت ساخت‌وساز گسترش می‌یابد. و بر اساس مثال چینی بالا، نباید معما باشد که چرا. استفاده از اجزای ساختمانی پیش ساخته زمان ساخت را کوتاه و هزینه ها را کاهش می دهد. 

قطعات پیش ساخته نیز سازگار با محیط زیست هستند، زیرا ضایعات مواد را کاهش می دهند و تعداد سفرهای تحویل به محل ساخت و ساز را کاهش می دهند. به عبارت دیگر، به جای انتقال مواد اولیه و لوازم اولیه به محل ساخت و ساز برای ساخت یک سازه از ابتدا، بیشتر سازه در یک کارخانه متمرکز از پیش ساخته شده، سپس به محل ساخت و ساز ارسال می شود تا به سادگی با هم مونتاژ شوند. 

قطعات ساختمانی پیش ساخته پرینت سه بعدی. ما بعداً در مورد پرینترهای سه بعدی با جزئیات بسیار بیشتری صحبت خواهیم کرد، اما اولین استفاده از آنها در ساخت و ساز مسکن در تولید قطعات ساختمانی پیش ساخته خواهد بود. به طور خاص، توانایی پرینترهای سه بعدی برای ساخت اشیاء لایه به لایه به این معنی است که آنها می توانند میزان ضایعات مربوط به تولید اجزای ساختمان را کاهش دهند.

پرینترهای سه بعدی می توانند اجزای ساختمان را با لوله های داخلی برای لوله کشی، سیم های برق، کانال های HVAC و عایق تولید کنند. آنها حتی می توانند تمام دیوارهای پیش ساخته را با محفظه های آماده برای نصب وسایل الکترونیکی مختلف (مانند بلندگوها) و لوازم خانگی (مثلاً مایکروویو) بر اساس درخواست مشتری خاص چاپ کنند.

کارگران ساخت ربات. همانطور که بیشتر و بیشتر اجزای ساختمان پیش ساخته و استاندارد می شوند، مشارکت ربات ها در فرآیند ساخت و ساز عملی تر می شود. این را در نظر بگیرید: ربات ها در حال حاضر مسئول مونتاژ اکثر خودروهای ما هستند - ماشین های گران قیمت و پیچیده ای که مونتاژ دقیق را می طلبند. همین ربات های خط مونتاژ می توانند و به زودی برای ساخت و چاپ انبوه قطعات پیش ساخته مورد استفاده قرار گیرند. و هنگامی که این استاندارد صنعتی شود، قیمت ساخت و ساز به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت. اما در اینجا متوقف نخواهد شد. 

ما قبلا داریم ربات آجرکار (پایین را ببینید). به زودی، ما شاهد کار انواع ربات های تخصصی در کنار کارگران ساختمانی خواهیم بود تا اجزای ساختمانی پیش ساخته بزرگ را در محل مونتاژ کنند. این کار هم سرعت ساخت و ساز را افزایش می دهد و هم تعداد کل افراد مورد نیاز در یک سایت ساخت و ساز را کاهش می دهد.

ظهور پرینترهای سه بعدی در مقیاس ساخت و ساز

امروزه اکثر ساختمان‌های برج با استفاده از فرآیندی به نام شکل‌دهی پیوسته ساخته می‌شوند که در آن هر سطح با عمل آوری بتن ریخته شده در داخل تخته‌های شکل‌دهی ساخته می‌شود. پرینت سه بعدی این فرآیند را به سطح بعدی می برد.

پرینت سه بعدی یک فرآیند تولید افزودنی است که مدل های تولید شده توسط کامپیوتر را می گیرد و آنها را لایه به لایه در ماشین چاپ می سازد. در حال حاضر، بیشتر پرینترهای سه بعدی توسط شرکت ها برای ساخت مدل های پیچیده پلاستیکی (مثلاً مدل های تونل باد در صنعت هوافضا)، نمونه های اولیه (مثلاً برای کالاهای مصرفی پلاستیکی)، و قطعات (مثلاً قطعات پیچیده در اتومبیل) استفاده می شوند. مدل‌های مصرف‌کننده کوچک‌تر نیز برای تولید انواع گجت‌های پلاستیکی و آثار هنری رایج شده‌اند. این ویدئوی کوتاه را در زیر مشاهده کنید:

با این حال، به همان اندازه که این پرینترهای سه بعدی خود را ثابت کرده‌اند، پنج تا ۱۰ سال آینده توانایی‌های بسیار پیشرفته‌تری را در آن‌ها ایجاد می‌کنند که تأثیر زیادی بر صنعت ساخت‌وساز خواهد داشت. برای شروع، به جای استفاده از پلاستیک برای چاپ مواد، پرینترهای سه بعدی در مقیاس ساخت و ساز (چاپگرهایی که دو تا چهار طبقه ارتفاع و عرض دارند و در حال رشد هستند) از ملات سیمان برای ساخت خانه هایی با اندازه طبیعی لایه به لایه استفاده می کنند. ویدئوی کوتاه زیر نمونه اولیه چاپگر سه بعدی ساخت چین را ارائه می دهد که ده خانه را در 3 ساعت ساخته است: 

همانطور که این فناوری به بلوغ می رسد، پرینترهای سه بعدی عظیم مسکن و حتی کل ساختمان های بلند را با طراحی دقیق یا به صورت قطعات (به یاد بیاورید اجزای ساختمان پیش ساخته چاپ شده سه بعدی که قبلاً توضیح داده شد) یا به طور کامل در محل چاپ می کنند. برخی از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که این چاپگرهای سه بعدی غول‌پیکر می‌توانند به طور موقت در جوامع در حال رشد راه‌اندازی شوند، جایی که از آنها برای ساخت خانه‌ها، مراکز اجتماعی و سایر امکانات اطرافشان استفاده می‌شود. 

به طور کلی، چهار مزیت کلیدی وجود دارد که این چاپگرهای سه بعدی آینده به صنعت ساخت و ساز معرفی خواهند کرد: 

ترکیب مواد. امروزه اکثر پرینترهای سه بعدی فقط قادر به چاپ یک ماده در یک زمان هستند. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که این پرینترهای سه‌بعدی در مقیاس ساخت‌وساز قادر خواهند بود چندین ماده را همزمان چاپ کنند. این ممکن است شامل تقویت پلاستیک با الیاف شیشه گرافن برای چاپ ساختمان ها یا اجزای ساختمانی باشد که سبک وزن، مقاوم در برابر خوردگی و فوق العاده قوی هستند، و همچنین چاپ پلاستیک در کنار فلزات برای چاپ ساختارهای واقعا منحصر به فرد. 

استحکام مواد. به طور مشابه، توانایی چاپ مواد چندمنظوره تر به این چاپگرهای سه بعدی اجازه می دهد تا دیوارهای بتنی بسازند که به طور قابل ملاحظه ای قوی تر از اکثر اشکال فعلی ساخت و ساز هستند. به عنوان مرجع، بتن معمولی می تواند تنش فشاری 3 پوند بر اینچ مربع (psi) را تحمل کند که تا 7,000 بتن با مقاومت بالا در نظر گرفته می شود. نمونه اولیه چاپگر سه بعدی توسط کاردستی کانتور توانست دیوارهای بتنی را با سرعت قابل توجه 10,000 psi چاپ کند. 

ارزان تر و ضایعات کمتر. یکی از بزرگترین مزیت های پرینت سه بعدی این است که به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا میزان ضایعات مربوط به فرآیند ساخت و ساز را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. به عنوان مثال، فرآیندهای ساخت و ساز فعلی شامل خرید مواد اولیه و قطعات استاندارد شده و سپس برش و مونتاژ اجزای نهایی ساختمان است. مواد و ضایعات اضافی به طور سنتی بخشی از هزینه انجام تجارت بوده است. در همین حال، پرینت سه بعدی به توسعه دهندگان این امکان را می دهد که اجزای ساختمان تمام شده را کاملاً مطابق با مشخصات بدون هدر دادن قطره بتن در این فرآیند چاپ کنند. 

برخی از کارشناسان پیش بینی می شود که این می تواند هزینه های ساخت و ساز را تا 30 تا 40 درصد کاهش دهد. توسعه دهندگان همچنین در کاهش هزینه های حمل و نقل مواد و کاهش کل نیروی انسانی مورد نیاز برای ساخت سازه ها صرفه جویی خواهند کرد.  

سرعت تولید. در نهایت، همانطور که قبلاً توسط مخترع چینی ذکر شد که چاپگر سه بعدی او ده خانه را در 3 ساعت ساخت، این چاپگرها می توانند زمان مورد نیاز برای ساخت سازه های جدید را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. و مشابه نکته بالا، هر گونه کاهش در زمان ساخت به معنای صرفه جویی قابل توجهی در هزینه برای هر پروژه ساختمانی خواهد بود. 

آسانسورهای Willy Wonky به ساختمان ها کمک می کنند تا به ارتفاعات جدید برسند

همانطور که این چاپگرهای سه بعدی در مقیاس ساخت و ساز پیشگام خواهند بود، آنها تنها نوآوری پیشگامانه ای نیستند که صنعت ساخت و ساز را متزلزل می کند. دهه آینده شاهد معرفی فناوری جدید آسانسور خواهیم بود که به ساختمان‌ها اجازه می‌دهد بلندتر و با اشکال بسیار پیچیده‌تر بایستند. 

این را در نظر بگیرید: به طور متوسط، آسانسورهای طناب فولادی معمولی (آنهایی که می توانند 24 مسافر را حمل کنند) می توانند تا 27,000 کیلوگرم وزن داشته باشند و 130,000 کیلووات ساعت در سال مصرف کنند. اینها ماشین های سنگینی هستند که باید 24/7 کار کنند تا بتوانند شش سفر آسانسور در روز را که افراد عادی استفاده می کنند، انجام دهند. به همان اندازه که ممکن است هر زمان که آسانسور ساختمان ما گهگاهی به حالت فریتس حرکت می کند، شکایت کنیم، در واقع شگفت انگیز است که آنها بیشتر از آنها از سرویس خارج نمی شوند. 

برای رسیدگی به حجم کاری سخت که این آسانسورها در کارهای روزمره خود با مشکل مواجه هستند، شرکت هایی مانند کونه، کابل های آسانسور جدید و فوق سبکی تولید کرده اند که طول عمر آسانسور را دو برابر می کند، اصطکاک را تا 60 درصد و مصرف انرژی را تا 15 درصد کاهش می دهد. نوآوری هایی مانند این به آسانسورها اجازه می دهد تا ارتفاع 1,000 متری (یک کیلومتری) را دوبرابر آنچه امروزه امکان پذیر است افزایش دهند. همچنین به معماران این امکان را می دهد که ساختمان های آینده بالاتری را طراحی کنند.

اما طراحی آسانسور جدید توسط شرکت آلمانی ThyssenKrupp بسیار چشمگیرتر است. آسانسور آنها اصلا از کابل استفاده نمی کند. در عوض، آنها از شناور مغناطیسی (maglev) برای سر خوردن کابین آسانسور خود به بالا یا پایین استفاده می کنند، شبیه به قطارهای سریع السیر ژاپنی. این نوآوری مزایای هیجان انگیزی مانند: 

• دیگر محدودیت ارتفاعی برای ساختمان‌ها وجود ندارد - می‌توانیم شروع به ساخت ساختمان‌ها در ارتفاعات علمی تخیلی کنیم.
• خدمات سریعتر از آنجایی که آسانسورهای مگلو اصطکاک ایجاد نمی کنند و قطعات متحرک بسیار کمتری دارند.
• کابین آسانسورهایی که می توانند به صورت افقی و همچنین عمودی حرکت کنند، به سبک Willy Wonka.
• قابلیت اتصال دو چاه آسانسور مجاور که به کابین آسانسور اجازه می‌دهد تا از چاه چپ بالا برود، به چاه سمت راست منتقل شود، از چاه سمت راست به پایین حرکت کند و برای شروع چرخش بعدی به چاه چپ منتقل شود.
• توانایی چندین کابین (ده‌ها در بلندمرتبه) برای سفر با هم در این چرخش، ظرفیت حمل و نقل آسانسور را حداقل 50 درصد افزایش می‌دهد و همچنین زمان انتظار آسانسور را به کمتر از 30 ثانیه کاهش می‌دهد.

ویدیوی کوتاه ThyssenKrupp را در زیر برای تصویری از این آسانسورهای مگلو در حال تماشا تماشا کنید: 

معماری در آینده

کارگران ساخت و ساز رباتیک، ساختمان های پرینت سه بعدی، آسانسورهایی که می توانند به صورت افقی حرکت کنند - تا اواخر دهه 3، این نوآوری ها تقریباً تمام موانع فنی را که در حال حاضر تصورات معماران را محدود می کند، از بین خواهند برد. چاپگرهای سه بعدی امکان ساخت ساختمان هایی با پیچیدگی هندسی ناشناخته را فراهم می کنند. روند طراحی آزادتر و ارگانیک تر خواهد شد. شکل‌های جدید و ترکیب‌های جدید مصالح به زیبایی‌شناسی ساختمان‌های پست مدرن کاملاً جدید تا اوایل دهه 2030 اجازه ظهور می‌دهد. 

در همین حال، آسانسورهای جدید Maglev تمام محدودیت‌های ارتفاعی را حذف می‌کنند، و همچنین شیوه جدیدی از حمل و نقل ساختمان به ساختمان را معرفی می‌کنند، زیرا می‌توان چاه‌های آسانسور افقی را در ساختمان‌های مجاور تعبیه کرد. به همین ترتیب، همانطور که آسانسورهای سنتی اجازه اختراع بلندمرتبه‌های بلند را می‌دادند، آسانسورهای افقی نیز می‌توانند باعث توسعه ساختمان‌های بلند و عریض شوند. به عبارت دیگر، ساختمان‌های بلند تکی که کل یک بلوک شهر را پوشش می‌دهند، رایج‌تر خواهند شد، زیرا آسانسورهای افقی حرکت در اطراف آن‌ها را آسان‌تر می‌کنند. 

در نهایت، روبات‌ها و اجزای ساختمان‌های پیش ساخته هزینه‌های ساخت و ساز را به قدری پایین می‌آورند که معماران با طراحی‌های خود از توسعه‌دهندگان قبلی، آزادی عمل خلاقانه‌تری خواهند داشت. 

تاثیر اجتماعی مسکن ارزان

نوآوری هایی که در بالا توضیح داده شد، زمانی که با هم استفاده شوند، هزینه و زمان مورد نیاز برای ساخت خانه های جدید را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. اما مانند همیشه، فن آوری های جدید عوارض جانبی مثبت و منفی را به همراه دارد. 

دیدگاه منفی نشان می دهد که مازاد مسکن جدید که توسط این فناوری ها ممکن شده است، به سرعت عدم تعادل عرضه و تقاضا را در بازار مسکن اصلاح می کند. این امر شروع به کاهش قیمت مسکن در اکثر شهرها خواهد کرد و بر مالکان فعلی خانه‌ها که برای بازنشستگی نهایی خود وابسته به افزایش ارزش بازار خانه‌هایشان هستند، تأثیر منفی می‌گذارد. (برای منصفانه بودن، مسکن در مناطق پردرآمد یا پردرآمد در مقایسه با میانگین، ارزش بیشتری را حفظ خواهد کرد.)

از آنجایی که تورم قیمت مسکن تا اواسط دهه 2030 شروع به کاهش می‌کند و شاید حتی کاهش می‌یابد، صاحبان خانه‌های سوداگرانه شروع به فروش انبوه املاک مازاد خود خواهند کرد. اثر ناخواسته همه این فروش‌ها کاهش شدیدتر قیمت مسکن خواهد بود، زیرا کل بازار مسکن برای اولین بار در دهه‌ها به بازار خریدار تبدیل خواهد شد. این اتفاق باعث رکودی لحظه ای در سطح منطقه ای و حتی جهانی می شود که فعلا نمی توان میزان آن را پیش بینی کرد. 

در نهایت، مسکن در نهایت تا دهه 2040 چنان فراوان خواهد شد که بازار آن کالایی خواهد شد. داشتن خانه دیگر جذابیت سرمایه گذاری نسل های گذشته را نخواهد داشت. و با معرفی آینده از درآمد پایه، شرح داده شده در ما آینده کار سلسله مراتب، ترجیحات اجتماعی به سمت اجاره به جای داشتن خانه تغییر می کند. 

اکنون، دیدگاه مثبت کمی آشکارتر است. نسل‌های جوان‌تری که از بازار مسکن قیمت‌گذاری شده‌اند، بالاخره می‌توانند خانه‌های خود را داشته باشند و به آنها اجازه می‌دهد تا سطح جدیدی از استقلال را در سنین پایین‌تر داشته باشند. بی خانمانی تبدیل به چیزی از آن گذشته خواهد شد. و پناهندگان آینده که به دلیل جنگ یا تغییرات آب و هوایی مجبور به ترک خانه‌های خود می‌شوند، با عزت و منزلت اسکان داده خواهند شد. 

در کل، Quantumrun احساس می کند که مزایای اجتماعی دیدگاه مثبت بیشتر از درد مالی موقت دیدگاه منفی است.

مجموعه آینده شهرها ما تازه شروع شده است. فصل های بعدی را در زیر بخوانید.

سریال آینده شهرها

آینده ما شهری است: آینده شهرها P1

.برنامه ریزی کلان شهرهای فردا: آینده شهرها P2

چگونه خودروهای بدون راننده ابرشهرهای فردا را تغییر می دهند: آینده شهرها P4    

مالیات تراکم برای جایگزینی مالیات بر دارایی و پایان ازدحام: آینده شهرها P5

زیرساخت 3.0، بازسازی کلان شهرهای فردا: آینده شهرها P6