پانوپتیکون چین: سیستم نامرئی چین یک ملت را کنترل می کند

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• ژانویه 24، 2022

خلاصه بینش

زیرساخت های نظارتی چین اکنون هر گوشه از جامعه را فرا گرفته و شهروندان خود را به طور بی امان زیر نظر دارد. این سیستم که با هوش مصنوعی و فناوری‌های دیجیتال تقویت شده است، به شکلی از اقتدارگرایی دیجیتالی تبدیل شده است و آزادی‌های مدنی را تحت پوشش امنیت عمومی نقض می‌کند. صادرات جهانی این فناوری نظارتی، به ویژه به کشورهای در حال توسعه، تهدیدی برای گسترش این اقتدارگرایی دیجیتالی در سراسر جهان است که پیامدهایی از افزایش خودسانسوری و انطباق تا سوء استفاده احتمالی از داده‌های شخصی را شامل می‌شود.

زمینه پانوپتیکون چین

نظارت فراگیر و مستمر دیگر طرح داستان های علمی تخیلی نیست و برج های پانوپتیک دیگر تکیه گاه اصلی زندان ها نیستند و به همان اندازه قابل مشاهده نیستند. حضور و قدرت زیرساخت های نظارتی چین در همه جا فراتر از چیزی است که به چشم می خورد. امتیاز ثابتی را حفظ می کند و بر جمعیت پرجمعیت خود برتری می یابد.

افزایش توانایی های نظارتی پیشرفته چین در طول دهه 2010 در کانون توجه رسانه های بین المللی قرار گرفته است. تحقیقات در مورد میزان نظارت در چین نشان داد که نزدیک به 1,000 شهرستان در سراسر کشور تجهیزات نظارتی را در سال 2019 خریداری کرده‌اند. در حالی که سیستم نظارتی چین هنوز به طور کامل در سطح ملی یکپارچه نشده است، گام‌های بزرگی برای تحقق هدف اصلی آن برای حذف برداشته شده است. هر فضای عمومی که در آن افراد ممکن است دیده نشوند.

با هدف استراتژیک چین برای دستیابی به برتری در هوش مصنوعی (AI) تا سال 2030، تکامل نظارت به اقتدارگرایی دیجیتال در طول همه‌گیری کووید-19 تحت پوشش سلامت و ایمنی عمومی تسریع شد، اما در نهایت، به بهای نقض حقوق مدنی. آزادی ها شهرت چین برای سرکوب مخالفان در داخل مرزهایش، سانسور را در فضای آنلاین عادی کرده است، اما اقتدارگرایی دیجیتالی موذیانه تر است. این شامل نظارت دائمی افراد و جمعیت از طریق دوربین‌ها، تشخیص چهره، هواپیماهای بدون سرنشین، ردیابی GPS و سایر فناوری‌های دیجیتال است و در عین حال انتظارات حفظ حریم خصوصی در حمایت از حکومت اقتدارگرا را از بین می‌برد.

تاثیر مخرب

مجموعه گسترده داده‌ها، همراه با الگوریتم‌های پیش‌شناختی و تعقیب برتری هوش مصنوعی، به ابزار پلیسی برای پلیس چین برای شناسایی مخالفان در زمان واقعی منجر شده است. پیش‌بینی می‌شود که در آینده، سیستم‌های هوش مصنوعی چین بتوانند افکار ناگفته را بخوانند و فرهنگ ظالمانه کنترل و ترس را بیشتر تقویت کنند و در نهایت حق حاکمیت و هر ذره‌ای از آزادی‌های شخصی را از انسان‌ها سلب کنند. 

واقعیت دیستوپیایی که در چین پرورش می‌یابد، آماده صادرات است زیرا تسلط تکنولوژیکی جهانی را دنبال می‌کند. بسیاری از کشورهای آفریقایی مجهز به فناوری نظارتی ساخت چین شده‌اند که در ازای دسترسی به شبکه‌ها و داده‌ها با نرخ‌های پایین فروخته می‌شود. 

دسترسی نامحدود به شبکه‌ها و داده‌ها در کشورهای در حال توسعه و حکومت‌های استبدادی می‌تواند دشوار باشد و توازن قدرت را برای همیشه به نفع شکل حکومت چین تغییر دهد. با توجه به انحصار و قدرت فزاینده شرکت های بزرگ فناوری، دموکراسی ها از نظارت رو به رشد در امان نیستند. به طور مهمی، سیاست گذاران آمریکایی مجبور هستند اطمینان حاصل کنند که رهبری فناوری در غرب رهبری خود را در توسعه هوش مصنوعی حفظ می کند و از برج پانوپتیک نامرئی و نفوذی جلوگیری می کند.

پیامدهای صادرات نظارتی چین

پیامدهای گسترده تر صادرات نظارتی چین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افزایش اقتدارگرایی دیجیتال در کشورهای سراسر جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه که قوانین حفظ حریم خصوصی در مراحل ابتدایی خود هستند و زیرساخت های نظارت دیجیتالی را می توان در پایه سیستم های مخابراتی این کشورها ایجاد کرد. 
• خطر بالقوه بیشتر نقض داده ها که ممکن است شهروندان شهرها و کشورهای استفاده کننده از فناوری نظارت را در برابر سوء استفاده از اطلاعات خصوصی آسیب پذیر کند.
• گسترش شهرهای هوشمند، که در آن فناوری نظارت به امری عادی تبدیل می شود، در برابر حملات سایبری آسیب پذیرتر می شود.
• تشدید تنش های ژئوپلیتیکی بین چین و غرب با افزایش سرعت صادرات نظارتی ساخت چین.
• تغییر در هنجارهای اجتماعی، پرورش فرهنگ خودسانسوری و سازگاری، کاهش فردگرایی و خلاقیت.
• مجموعه گسترده داده ها بینش های ارزشمندی را در مورد روند جمعیت به دولت ارائه می دهد و برنامه ریزی و سیاست گذاری موثرتر را ممکن می سازد. با این حال، می تواند منجر به تجاوز به حریم خصوصی و سوء استفاده احتمالی از داده های شخصی شود.
• رشد صنعت فناوری، ایجاد فرصت‌های شغلی و تقویت اقتصاد، در حالی که نگرانی‌ها در مورد وابستگی به فناوری و امنیت سایبری را نیز افزایش می‌دهد.
• فشار برای جامعه ای منضبط تر که منجر به نیروی کار کارآمدتر، بهبود بهره وری و رشد اقتصادی می شود، اما همچنین منجر به افزایش استرس و مشکلات روانی در بین کارگران به دلیل نظارت مداوم می شود.
• افزایش مصرف انرژی و انتشار کربن، چالش هایی را برای پایداری زیست محیطی ایجاد می کند، مگر اینکه با پیشرفت در فناوری سبز و بهره وری انرژی جبران شود.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• صادرات سیستم های نظارتی چین به طور بالقوه نقض حریم خصوصی و آزادی های مدنی را گسترش می دهد. به نظر شما ایالات متحده و سایر کشورهای دموکراتیک چگونه باید این خطر را کاهش دهند؟
• آیا فکر می کنید هوش مصنوعی باید توانایی خواندن افکار شما و جلوگیری از اعمال شما را داشته باشد؟