کاهش زغال سنگ COVID-19: تعطیلی اقتصادی ناشی از بیماری همه گیر باعث شد کارخانه های زغال سنگ دچار رکود شوند.

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• مارس 31، 2022

خلاصه بینش

تاثیر همه‌گیری کووید-19 بر صنعت زغال‌سنگ، تغییر سریع به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر، تغییر شکل چشم‌انداز انرژی جهانی و گشودن درها برای جایگزین‌های پاک‌تر را آشکار کرده است. این تحول نه تنها بر صنعت زغال سنگ تأثیر می گذارد، بلکه بر سیاست های دولت، بازارهای کار، صنایع ساختمانی و پوشش بیمه نیز تأثیر می گذارد. از بسته شدن سریع معادن زغال‌سنگ تا ظهور فناوری‌های جدید در انرژی‌های تجدیدپذیر، کاهش زغال‌سنگ تغییرات پیچیده و چندوجهی در مصرف انرژی ایجاد می‌کند.

زمینه کاهش زغال سنگ COVID-19

تعطیلی اقتصادی به دلیل همه‌گیری کووید-19 تقاضا برای زغال‌سنگ را در سال 2020 به شدت کاهش داد. اگرچه صنعت زغال‌سنگ با تغییر جهان به سمت منابع انرژی تجدیدپذیر با ابهام فزاینده‌ای روبه‌رو می‌شود، این بیماری همه‌گیر ممکن است تأثیری ماندگار بر صنعت زغال‌سنگ داشته باشد. کارشناسان پیشنهاد کرده‌اند که تقاضا برای سوخت‌های فسیلی بین 35 تا 40 درصد از سال 2019 تا 2020 کاهش یافته است. این کاهش نه تنها نتیجه همه‌گیری است، بلکه بازتابی از تغییر گسترده‌تر به سمت جایگزین‌های انرژی پاک‌تر است.

این بیماری همه گیر منجر به کاهش تقاضای جهانی انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در سال 2020 شد. در اروپا، کاهش تقاضای انرژی منجر به کاهش 7 درصدی انتشار کربن در 10 کشور ثروتمند اروپا شد. در ایالات متحده، زغال سنگ بین مارس تا آوریل سال 16.4 تنها 2020 درصد از انرژی الکتریکی را به خود اختصاص داده است، در مقایسه با 22.5 درصد برای مدت مشابه در سال 2019. این روند نشان دهنده تغییر قابل توجهی در الگوهای مصرف انرژی است و منابع انرژی تجدیدپذیر اهمیت بیشتری پیدا کرده اند.

با این حال، درک این نکته ضروری است که دور شدن از زغال سنگ در سراسر جهان یکنواخت نیست. در حالی که برخی از کشورها در استفاده از انرژی های تجدیدپذیر پیشرفت می کنند، برخی دیگر همچنان به شدت به زغال سنگ متکی هستند. تأثیر همه‌گیری بر صنعت زغال‌سنگ ممکن است در برخی مناطق موقتی باشد و آینده بلندمدت زغال‌سنگ به عوامل مختلفی از جمله سیاست‌های دولت، پیشرفت‌های فناوری در انرژی‌های تجدیدپذیر و شرایط اقتصادی جهانی بستگی دارد. 

تاثیر مخرب

تأثیر همه‌گیری بر صنعت زغال‌سنگ نشان داد که انتشار کربن می‌تواند سریع‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد کاهش یابد، در حالی که خطر افزایش سرمایه‌گذاری در صنعت زغال‌سنگ را برجسته می‌کند. کاهش تقاضا برای زغال سنگ، و انتقال به سمت انرژی های تجدیدپذیر، ممکن است منجر به ایجاد سیاست هایی از سوی دولت ها شود که به طور فزاینده ای به نفع منابع انرژی تجدیدپذیر باشد. در نتیجه، تعداد فزاینده ای از نیروگاه های بادی، خورشیدی و آبی ممکن است ساخته شود. این روند می تواند بر صنایع ساختمانی در کشورهایی که این تاسیسات در آنها ساخته می شود تأثیر بگذارد و فرصت های جدیدی برای اشتغال و توسعه فناوری در بخش انرژی های تجدیدپذیر ایجاد کند.

بسته شدن نیروگاه ها و شرکت های زغال سنگ ممکن است منجر به از دست دادن کارگران معدن زغال سنگ و کارگران نیروگاه شود، که ممکن است اثرات اقتصادی نامطلوبی در شهرها و مناطقی که تمرکز زیادی از این کارگران در آن زندگی می کنند، داشته باشد. این دور شدن از زغال سنگ می‌تواند نیاز به ارزیابی مجدد مجموعه مهارت‌ها و برنامه‌های آموزشی شغلی برای کمک به این کارگران برای انتقال به نقش‌های جدید در صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر یا سایر بخش‌ها داشته باشد. شرکت‌های بیمه همچنین ممکن است پوششی را که به صنعت ارائه می‌کنند، ارزیابی کنند زیرا نیروهای بازار صنعت انرژی را به سمت منابع انرژی تجدیدپذیر سوق می‌دهند. این ارزیابی مجدد می تواند منجر به تغییر در حق بیمه ها و گزینه های پوشش شود که منعکس کننده چشم انداز ریسک در حال تحول است.

دولت ها، مؤسسات آموزشی و جوامع ممکن است نیاز به همکاری داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که گذار به سمت انرژی های تجدیدپذیر روان و فراگیر است. سرمایه گذاری در آموزش، زیرساخت ها و حمایت های اجتماعی می تواند به کاهش اثرات منفی احتمالی بر مناطقی که به شدت به زغال سنگ وابسته هستند کمک کند. با اتخاذ رویکردی جامع، جامعه می‌تواند از مزایای انرژی‌های تجدیدپذیر بهره ببرد و در عین حال اختلال را برای افراد و صنایع متاثر از این تغییر قابل توجه در مصرف انرژی به حداقل برساند.

پیامدهای زغال سنگ در طول COVID-19

پیامدهای گسترده تر زغال سنگ در طول COVID-19 ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کاهش تقاضای آتی برای زغال سنگ، که منجر به تعطیلی سریع معادن زغال سنگ و نیروگاه ها می شود، که ممکن است چشم انداز انرژی را تغییر دهد و درها را برای منابع انرژی جایگزین باز کند.
• کاهش سرمایه‌گذاری و تامین مالی پروژه‌های جدید زغال‌سنگ در حالی که کشورها از فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر بیشتری مانند انرژی خورشیدی و بادی استفاده می‌کنند، که منجر به تغییر در استراتژی‌ها و اولویت‌های مالی در بخش انرژی می‌شود.
• ظهور بازارهای کار جدید در بخش‌های انرژی‌های تجدیدپذیر، منجر به نیاز به بازآموزی و برنامه‌های آموزشی برای کمک به کارگران سابق صنعت زغال‌سنگ برای سازگاری با نقش‌های جدید می‌شود.
• توسعه فناوری های جدید در ذخیره و توزیع انرژی، منجر به استفاده کارآمدتر از انرژی های تجدیدپذیر و کاهش بالقوه هزینه های انرژی برای مصرف کنندگان می شود.
• تغییرات در سیاست‌های بیمه و ارزیابی ریسک برای شرکت‌های انرژی، منجر به ملاحظات جدیدی برای مشاغل و سرمایه‌گذاران در بخش انرژی می‌شود.
• دولت‌ها سیاست‌هایی را اتخاذ می‌کنند که به نفع انرژی‌های تجدیدپذیر است که منجر به تغییرات بالقوه در روابط بین‌المللی و توافق‌های تجاری می‌شود، زیرا کشورها با اهداف پایداری جهانی همسو می‌شوند.
• کاهش احتمالی شهرها و جوامع به شدت به استخراج زغال سنگ وابسته است، که منجر به تغییرات جمعیتی و نیاز به استراتژی های احیای اقتصادی در مناطق آسیب دیده می شود.
• ادغام انرژی های تجدیدپذیر در زیرساخت های موجود، که منجر به به روز رسانی های بالقوه در قوانین ساختمان، سیستم های حمل و نقل و برنامه ریزی شهری برای تطبیق با منابع جدید انرژی می شود.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• آیا فکر می کنید حذف تدریجی زغال سنگ در نهایت قیمت انرژی های تجدیدپذیر یا سایر سوخت های فسیلی مانند نفت و گاز طبیعی را افزایش می دهد؟
• دولت ها و شرکت ها چگونه باید از کارگران زغال سنگی که شغل خود را از دست می دهند حمایت کنند زیرا تقاضا برای زغال سنگ با منابع تجدید پذیر انرژی جایگزین می شود؟