روابط معدنی بومی: آیا صنعت معدن در حال گسترش اعتبار اخلاقی خود است؟

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

روابط معدنی بومی: آیا صنعت معدن در حال گسترش اعتبار اخلاقی خود است؟

روابط معدنی بومی: آیا صنعت معدن در حال گسترش اعتبار اخلاقی خود است؟

متن زیر عنوان
شرکت های معدنی با استانداردهای سختگیرانه تری که حقوق بومی را در نظر می گیرند، رعایت می شوند.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • ممکن است 1، 2023

    فرهنگ ها، آداب و رسوم و مذاهب جوامع بومی ارتباط نزدیکی با محیط و سرزمین بومی آنها دارد. در همین حال، بسیاری از این ادعاهای زمین‌های بومی حاوی منابع طبیعی غنی هستند که دولت‌ها و صنایع می‌خواهند آن‌ها را برای کاربردهای مختلف بازار استخراج کنند، از جمله مواد مورد نیاز برای زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر جهانی. مشارکت‌های جدید بین شرکت‌های معدنی و جوامع بومی ممکن است شاهد راه‌حلی منصفانه برای این تضاد منافع مداوم باشد، و به شیوه‌ای که می‌تواند تأثیر مستقیم اکولوژیکی بر زمین‌ها، آب‌ها و فرهنگ‌های بومی را کاهش دهد.

    زمینه روابط معدنی بومی

    مردم Stk'emlupsemc te Secwepemc در استان بریتیش کلمبیا کانادا، گله‌داری گوزن شمالی را انجام می‌دهند و ارتباط معنوی با این سرزمین دارند. با این حال، مطالبات زمینی این قبیله حاوی منابعی مانند مس و طلا است که منجر به اختلافات بین طایفه و استان شده است. زمین های مردم سامی در سوئد و نروژ نیز به دلیل استفاده از زمین های مختلف در معرض خطر است و معاش سنتی آنها از گله داری و ماهیگیری گوزن شمالی در خطر است.   

    دولت ها و قوانین آنها در نهایت نقض حقوق بومیان را در صورتی که منجر به توسعه اجتماعی شود توجیه می کنند، اگرچه مشورت با جوامع بومی مورد بحث اغلب اجباری است. در بخش اصلی، شرکت های معدنی ابتدا به استخراج معدن ادامه می دهند و بعداً با عواقب آن مقابله می کنند. در مواردی مانند از بین بردن معیشت در اراضی بومی پاپوا، آنها اشاره می کنند که چگونه زمین دارایی دولتی است و غرامت پولی به جوامع پرداخت شده است. استفاده از زور در کشورهای مستعد درگیری نیز رایج است. 

    در اواخر دهه 2010، بسیاری از شرکت‌های معدنی شروع به انتشار بیانیه‌های مسئولیت شرکتی برای نشان دادن مسئولیت‌های زیست‌محیطی و اجتماعی خود کردند، اغلب برای بهبود درک صنعت. به همین ترتیب، تعداد کمی از این شرکت‌ها، اما در حال افزایش هستند، سعی می‌کنند به دنبال مشاورانی باشند تا آنها را در مورد بهترین روش کار با فرهنگ‌های بومی آگاه کنند.   

    تاثیر مخرب 

    صنعت معدن با تأخیر فزاینده ای در تصویب پروژه ها مواجه بوده و انتظار می رود این روند ادامه داشته باشد. دلیل اصلی این روند، انتقاد فزاینده از صنعت و فشار اعمال شده توسط جوامع بومی، گروه های زیست محیطی و شهروندان نگران است. این بخش در حال حاضر از استانداردهای بالاتری در مورد حقوق بومی و ارزیابی اثرات زیست محیطی برخوردار است. آنها باید با جوامع محلی تعامل نزدیک تری داشته باشند و قبل از شروع عملیات به نگرانی های زیست محیطی رسیدگی کنند.

    مردم بومی اکنون خواستار اظهار نظر بیشتر در مورد نحوه برنامه ریزی و اجرای پروژه های معدنی در زمین های خود هستند. شرکت‌های معدنی باید قبل از شروع فعالیت‌های معدنی، مشاوره‌های معناداری با این جوامع داشته باشند، به حقوق آنها احترام بگذارند و رضایت آگاهانه را کسب کنند. این فرآیند می تواند منجر به تاخیر و افزایش هزینه ها شود. با این حال، همچنین می تواند استاندارد جدیدی را ایجاد کند که در دراز مدت پایدارتر باشد.

    کشورها همچنین تلاش بیشتری برای همکاری با مردم بومی انجام می دهند. به عنوان مثال، سوئد و نروژ به دنبال این هستند که به مردم سامی کنترل بیشتری بر سرزمین های خود بدهند. این حرکت بخشی از یک روند گسترده تر به سمت به رسمیت شناختن حقوق و حاکمیت مردم بومی در سراسر جهان است. از آنجایی که جوامع بومی بیشتری علیه استفاده غیراخلاقی از زمین‌های خود اعتراض می‌کنند، دولت‌ها و شرکت‌های معدنی ممکن است تحت فشار فزاینده‌ای از سوی گروه‌های حقوق بشری و مهم‌تر از آن مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران اخلاق‌گرا قرار گیرند.

    پیامدهای روابط معدنی بومی

    پیامدهای گسترده تر بهبود روابط معدنی بومی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    • اثرات استخراج معادن بر محیط زیست با آشکار شدن مبارزات بومی تحت نظارت عمومی بیشتری قرار می گیرد.
    • افزایش اسناد استفاده از زور و جنایات علیه مردم بومی برای دسترسی به سرزمین های محدود شده آنها. 
    • دولت ها با فشار فزاینده ای برای جبران خسارت جوامع بومی به خاطر سوء استفاده تاریخی از سرزمین ها و فرهنگ هایشان مواجه هستند. 
    • دولت ها و شرکت ها فرصت هایی را برای گفتگو و درک متقابل ایجاد می کنند که می تواند به ایجاد اعتماد و کاهش تعارضات اجتماعی کمک کند. 
    • شرکت‌ها می‌توانند با درگیر کردن مردم بومی در فرآیند استخراج، به دانش و تخصص سنتی دسترسی پیدا کنند، که می‌تواند به شیوه‌های معدنی کارآمدتر و پایدار منجر شود. 
    • توسعه و پذیرش فناوری های جدید که با نیازهای جوامع بومی سازگاری بیشتری دارد. 
    • فرصت هایی برای اشتغال بومی محلی و توسعه مهارت ها. به همین ترتیب، شرکت های معدن ممکن است استخدام یا مشاوره با دانشمندان علوم اجتماعی و مردم شناسان را افزایش دهند.
    • شرکت های معدنی ملزم به رعایت قوانین و مقررات خاص مربوط به حقوق بومی و کاربری زمین هستند. عدم رعایت این قوانین می تواند منجر به اختلافات حقوقی و آسیب به شهرت شود.

    سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

    • چگونه دولت ها و شرکت ها می توانند اطمینان حاصل کنند که روابط آنها با جوامع بومی مبتنی بر احترام و درک متقابل است؟
    • چگونه جوامع بومی می توانند تضمین کنند که حقوق آنها در چارچوب پروژه های معدنی محافظت می شود؟