واقعیت مجازی و ذهن جهانی: آینده اینترنت P7

پایان بازی اینترنت - شکل تکاملی نهایی آن. چیزهای مهم، من می دانم.  

وقتی صحبت می کردیم به آن اشاره کردیم واقعیت افزوده (AR). و اکنون پس از توضیح آینده واقعیت مجازی (VR) در زیر، در نهایت نشان خواهیم داد که اینترنت آینده ما چگونه خواهد بود. نکته: این ترکیبی از AR و VR و یک فناوری دیگر است که ممکن است شبیه داستان علمی تخیلی به نظر برسد. 

و واقعاً، همه اینها در حال حاضر علمی تخیلی است. اما بدانید که هر چیزی که می خواهید بخوانید در حال توسعه است و علم پشت آن قبلاً ثابت شده است. هنگامی که فناوری های فوق در کنار هم قرار گیرند، شکل نهایی اینترنت خود را نشان می دهد.

و شرایط انسان را برای همیشه تغییر خواهد داد.

ظهور واقعیت مجازی

در سطح پایه، واقعیت مجازی (VR) استفاده از فناوری برای ایجاد دیجیتالی یک توهم صوتی و تصویری متقاعدکننده از واقعیت است. همانطور که در قسمت آخر این مجموعه بحث کردیم، نباید با واقعیت افزوده (AR) که اطلاعات دیجیتالی متنی را به دنیای واقعی اضافه می کند، اشتباه گرفت. با VR، هدف جایگزینی دنیای واقعی با دنیای مجازی واقعی است.

و برخلاف واقعیت افزوده، که پیش از آنکه در بازار انبوه مورد قبول واقع شود، از انواع مختلفی از موانع تکنولوژیکی و اجتماعی رنج می‌برد، واقعیت مجازی برای دهه‌ها در فرهنگ عامه وجود داشته است. ما آن را در انواع زیادی از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی آینده‌گرا دیده‌ایم. بسیاری از ما حتی نسخه‌های بدوی VR را در بازی‌های قدیمی و کنفرانس‌ها و نمایشگاه‌های تجاری بازی محور امتحان کرده‌ایم.

چیزی که این بار متفاوت است این است که فناوری VR که قرار است عرضه شود، یک معامله واقعی است. پیش از سال 2020، شرکت‌های قدرتمندی مانند فیس‌بوک، سونی و گوگل هدست‌های واقعیت مجازی مقرون‌به‌صرفه‌ای را عرضه خواهند کرد که دنیای مجازی واقعی و کاربرپسند را برای توده‌ها به ارمغان می‌آورند. این نشان دهنده شروع یک رسانه کاملاً جدید در بازار انبوه است، رسانه ای که هزاران توسعه دهنده نرم افزار و سخت افزار را جذب خواهد کرد. در واقع، در اواخر دهه 2020، برنامه‌ها و بازی‌های VR می‌توانند دانلودهای بیشتری نسبت به برنامه‌های موبایل سنتی داشته باشند. 

آموزش، آموزش استخدام، جلسات کاری، گردشگری مجازی، بازی و سرگرمی—اینها تنها تعدادی از برنامه هایی هستند که واقعیت مجازی ارزان، کاربرپسند و واقع بینانه می توانند مختل کنند و خواهند کرد. اما برخلاف آنچه ممکن است در فیلم‌ها یا اخبار صنعت دیده باشید، مسیری که VR برای تبدیل شدن به جریان اصلی طی می‌کند ممکن است شما را شگفت‌زده کند. 

مسیر واقعیت مجازی به جریان اصلی

این مهم است که مشخص شود جریان اصلی از نظر VR چه معنایی دارد. در حالی که کسانی که با آخرین هدست های VR آزمایش کردند (Oculus ریفت, HTC Vive بهو پروژه مورفیوس سونی) از این تجربه لذت برده اند، مردم هنوز دنیای واقعی را بر دنیای مجازی ترجیح می دهند. برای توده‌ها، VR در نهایت به عنوان یک وسیله سرگرمی محبوب خانگی در جایگاهی قرار می‌گیرد و همچنین کاربرد محدودی در آموزش و آموزش صنعت/اداره به دست خواهد آورد.

در Quantumrun، ما هنوز احساس می‌کنیم که AR در درازمدت به رسانه انتخابی عمومی تبدیل خواهد شد، اما توسعه سریع VR در اواخر باعث می‌شود که آن را به راهکار کوتاه‌مدت خم شدن واقعیت برای عموم تبدیل کند. (در واقع، در آینده‌ای دور، فناوری پشت هر دو AR و VR تقریباً یکسان خواهد شد.) یکی از دلایل این امر این است که VR از دو فن‌آوری در حال حاضر رایج: تلفن‌های هوشمند و اینترنت، رونق زیادی خواهد گرفت.

گوشی هوشمند VR. انتظار می‌رود هدست‌های واقعیت مجازی که قبلاً به آنها اشاره کردیم، در زمانی که بین سال‌های 1,000 تا 2016 عرضه شوند، با قیمتی در حدود 2017 دلار به فروش می‌رسند و ممکن است برای کار کردن به سخت‌افزار رایانه رومیزی گران قیمت و سطح بالا نیاز داشته باشند. به طور واقع بینانه، این برچسب قیمت برای اکثر افراد دور از دسترس است و می تواند با محدود کردن قرار گرفتن در معرض کاربران اولیه و گیمرهای هاردکور، به انقلاب VR حتی قبل از شروع آن پایان دهد.

خوشبختانه، جایگزین هایی برای این هدست های رده بالا وجود دارد. یک مثال اولیه این است گوگل مقوا. با 20 دلار، می توانید یک نوار مقوای اوریگامی بخرید که در یک هدست جمع می شود. این هدست یک شیار برای انداختن در گوشی هوشمند شما دارد که سپس به عنوان نمایشگر بصری عمل می کند و به طور موثر گوشی هوشمند شما را به یک هدست واقعیت مجازی ارزان قیمت تبدیل می کند.

در حالی که Cardboard ممکن است رزولوشن مشابه مدل های هدست بالاتر را نداشته باشد، این واقعیت که اکثر مردم از قبل گوشی های هوشمند دارند، هزینه تجربه VR را از حدود 1,000 دلار به 20 دلار کاهش می دهد. این همچنین بدان معناست که بسیاری از توسعه دهندگان مستقل اولیه VR تشویق خواهند شد تا به جای برنامه هایی برای هدست های سطح بالاتر، برنامه های VR تلفن همراه را برای دانلود از فروشگاه های برنامه سنتی ایجاد کنند. این دو نکته نشان می‌دهد که رشد اولیه VR از فراگیر شدن گوشی‌های هوشمند عقب‌نشینی می‌کند. (به روز رسانی: در اکتبر 2016، گوگل گوگل را منتشر کرد نمایش روزمره، یک نسخه بالاتر از Cardboard.)

اینترنت VR. با تکیه بر این هک رشد گوشی‌های هوشمند، VR از وب باز نیز بهره خواهد برد.

در حال حاضر، رهبران VR مانند فیس‌بوک، سونی و گوگل همگی امیدوارند که کاربران آینده واقعیت مجازی هدست‌های گران‌تر خود را بخرند و برای بازی‌ها و برنامه‌های واقعیت مجازی از شبکه‌های خود پول خرج کنند. با این حال، در دراز مدت، این به نفع کاربر معمولی VR نیست. در مورد آن فکر کنید—برای دسترسی به واقعیت مجازی، باید یک برنامه یا بازی را دانلود و نصب کنید. سپس اگر می خواهید آن تجربه VR را با شخص دیگری به اشتراک بگذارید، باید مطمئن شوید که آنها از همان هدست یا شبکه VR استفاده می کنند.

راه‌حل بسیار ساده‌تر این است که به سادگی هدست واقعیت مجازی خود را بپوشید، به اینترنت متصل شوید، URL بهینه‌سازی شده واقعیت مجازی را تایپ کنید و بلافاصله وارد دنیای واقعیت مجازی شوید، به همان روشی که به یک وب‌سایت دسترسی دارید. به این ترتیب، تجربه واقعیت مجازی شما هرگز محدود به یک اپلیکیشن، برند هدست یا ارائه دهنده واقعیت مجازی نخواهد بود.

موزیلا، توسعه‌دهنده فایرفاکس، در حال توسعه این چشم‌انداز از تجربه واقعیت مجازی وب باز است. آنها یک را آزاد کردند API اولیه WebVRو همچنین دنیای VR مبتنی بر وب که می‌توانید از طریق هدست Google Cardboard خود در آن کاوش کنید mozvr.com. 

ظهور ترکیب ذهن انسان: رابط مغز و کامپیوتر

با وجود تمام صحبت‌های ما در مورد VR و کاربردهای فراوان آن، چند ویژگی در مورد فناوری وجود دارد که ممکن است به خوبی بشریت را برای وضعیت نهایی اینترنت آماده کند (آخر بازی که قبلاً ذکر کردیم).

برای ورود به دنیای VR، باید راحت باشید:

• پوشیدن هدست مخصوصاً هدستی که دور سر، گوش ها و چشمان شما بپیچد.
• ورود و حضور در دنیای مجازی؛
• و ارتباط و تعامل با افراد و ماشین ها (به زودی هوش مصنوعی) در یک محیط مجازی.

بین سال‌های 2018 تا 2040، درصد زیادی از جمعیت انسان ورود به دنیای واقعیت مجازی را تجربه کرده‌اند. درصد قابل توجهی از آن جمعیت (به ویژه نسل Z و به بعد) به اندازه کافی واقعیت مجازی را تجربه کرده اند تا در مسیریابی در دنیای مجازی احساس راحتی کنند. این راحتی، این تجربه مجازی، به این جمعیت اجازه می‌دهد تا در برقراری ارتباط با شکل جدیدی از ارتباط، که تا اواسط دهه 2040 آماده پذیرش جریان اصلی خواهد بود، احساس اطمینان کنند: رابط مغز و کامپیوتر (BCI).

تحت پوشش در ما آینده کامپیوترها سری، BCI شامل استفاده از ایمپلنت یا دستگاه اسکن مغز برای نظارت بر امواج مغزی شما و مرتبط کردن آنها با زبان/فرمان‌ها برای کنترل هر چیزی است که روی رایانه اجرا می‌شود. درست است، BCI به شما امکان می دهد ماشین ها و رایانه ها را به سادگی از طریق افکار خود کنترل کنید.

در واقع، ممکن است متوجه آن نشده باشید، اما روزهای اولیه BCI از قبل شروع شده است. قطع عضوها الان هستند آزمایش اندام های روباتیک مستقیماً توسط ذهن کنترل می شود، نه از طریق حسگرهای متصل به کنده پوشنده. به همین ترتیب، افراد دارای معلولیت شدید (مانند چهار پلژی) در حال حاضر هستند از BCI برای هدایت ویلچرهای موتوری خود استفاده می کنند و بازوهای رباتیک را دستکاری کنید. اما کمک به افراد قطع عضو و افراد دارای معلولیت برای داشتن زندگی مستقل تری در حد توانایی BCI نیست. نه با یک شوت از راه دور. در اینجا لیست کوتاهی از آزمایش‌هایی که اکنون در حال انجام است آورده شده است:

کنترل کردن چیزها. محققان با موفقیت نشان داده‌اند که چگونه BCI می‌تواند به کاربران اجازه دهد تا عملکردهای خانگی (روشنایی، پرده‌ها، دما) و همچنین طیف وسیعی از وسایل و وسایل نقلیه دیگر را کنترل کنند. تماشا کنید a فیلم تظاهرات.

کنترل حیوانات. یک آزمایشگاه با موفقیت آزمایش BCI را انجام داد که در آن یک انسان توانست یک آزمایش بسازد موش آزمایشگاهی دم خود را حرکت می دهد فقط از افکارش استفاده می کند این ممکن است روزی به شما اجازه دهد که با حیوان خانگی خود ارتباط برقرار کنید.

مغز به متن. تیم ها در US و آلمان در حال توسعه سیستمی هستند که امواج مغزی (افکار) را به متن رمزگشایی می کند. آزمایش‌های اولیه موفقیت آمیز بوده است، و آنها امیدوارند که این فناوری نه تنها به افراد عادی کمک کند، بلکه به افراد دارای ناتوانی شدید (مانند فیزیکدان مشهور، استیون هاوکینگ) توانایی برقراری ارتباط راحت‌تر با جهان را نیز ارائه دهد.

مغز به مغز. یک تیم بین المللی از دانشمندان توانستند تله پاتی را تقلید کنید. به یک نفر در هند دستور داده شد که کلمه "سلام" را فکر کند. BCI آن کلمه را از امواج مغزی به کد باینری تبدیل کرد و سپس آن را به فرانسه ایمیل کرد، جایی که کد باینری دوباره به امواج مغزی تبدیل شد تا توسط شخص گیرنده درک شود. ارتباط مغز به مغز مردم! 

ثبت رویاها و خاطرات. محققان در برکلی، کالیفرنیا، پیشرفت باورنکردنی در زمینه تبدیل داشته اند امواج مغزی به تصاویر. در حین اتصال به حسگرهای BCI، به آزمودنی‌ها مجموعه‌ای از تصاویر ارائه شد. همان تصاویر سپس روی صفحه کامپیوتر بازسازی شدند. تصاویر بازسازی‌شده بسیار دانه‌دار بودند، اما با توجه به یک یا دو دهه زمان توسعه، این اثبات مفهوم روزی به ما اجازه می‌دهد دوربین GoPro خود را کنار بگذاریم یا حتی رویاهای خود را ضبط کنیم.

اما دقیقاً چگونه VR (و AR) با BCI مطابقت دارد؟ چرا آنها را با هم در یک مقاله جمع کنید؟

به اشتراک گذاشتن افکار، به اشتراک گذاشتن رویاها، به اشتراک گذاشتن احساسات

رشد BCI در ابتدا کند خواهد بود، اما همان انفجار رشدی را که رسانه های اجتماعی در دهه 2000 از آن برخوردار بودند، دنبال خواهد کرد. در اینجا یک طرح کلی از آنچه ممکن است به نظر برسد آمده است: 

• در ابتدا، هدست‌های BCI فقط برای عده معدودی مقرون به صرفه خواهند بود، تازه‌ای از افراد ثروتمند و دارای ارتباط خوب که به طور فعال آن را در رسانه‌های اجتماعی خود تبلیغ می‌کنند و به عنوان پذیرندگان و تأثیرگذاران اولیه عمل می‌کنند و ارزش آن را به توده‌ها گسترش می‌دهند.
• با گذشت زمان، هدست های BCI به اندازه کافی مقرون به صرفه می شوند تا اکثر مردم بتوانند آن را امتحان کنند و احتمالاً تبدیل به یک ابزار ضروری برای فصل تعطیلات می شوند.
• این هدست بسیار شبیه به هدست واقعیت مجازی است که همه به آن عادت کرده اند. مدل‌های اولیه به کاربرانی که از BCI استفاده می‌کنند این امکان را می‌دهند تا بدون در نظر گرفتن هرگونه مانع زبانی با یکدیگر به صورت تله‌پاتی ارتباط برقرار کنند و به روشی عمیق‌تر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این مدل های اولیه همچنین می توانند افکار، خاطرات، رویاها و در نهایت حتی احساسات پیچیده را ثبت کنند.
• با شروع به اشتراک گذاری افکار، خاطرات، رویاها و احساسات خود بین خانواده، دوستان و عاشقان، ترافیک وب منفجر می شود.
• با گذشت زمان، BCI به یک رسانه ارتباطی جدید تبدیل می‌شود که از برخی جهات، گفتار سنتی را بهبود می‌بخشد یا جایگزین می‌کند (شبیه به ظهور شکلک‌ها و میم‌های امروزی). کاربران مشتاق BCI (احتمالاً جوانترین نسل آن زمان) با به اشتراک گذاشتن خاطرات، تصاویر مملو از احساسات و تصاویر و استعاره های ساخته شده فکری، جایگزین گفتار سنتی خواهند شد. (در اصل، تصور کنید به جای گفتن کلمات "دوستت دارم"، می توانید با به اشتراک گذاشتن احساسات خود، با تصاویری که نشان دهنده عشق شما هستند، آن پیام را منتقل کنید.) این نشان دهنده شکل عمیق تر، بالقوه دقیق تر و بسیار معتبرتر از ارتباط است. در مقایسه با گفتار و کلماتی که برای هزاران سال به آنها وابسته بودیم.
• کارآفرینان از این انقلاب ارتباطی سرمایه گذاری خواهند کرد. کارآفرینان نرم‌افزار رسانه‌های اجتماعی و پلت‌فرم‌های وبلاگ‌نویسی جدیدی را تولید خواهند کرد که متخصص در به اشتراک‌گذاری افکار، خاطرات، رویاها و احساسات با انواع بی‌پایان جایگاه هستند. آنها رسانه های پخش جدیدی را ایجاد می کنند که در آن سرگرمی ها و اخبار مستقیماً در ذهن کاربران مایل به اشتراک گذاشته می شود، و همچنین خدمات تبلیغاتی که تبلیغات را بر اساس افکار و احساسات فعلی شما هدف قرار می دهند. احراز هویت مبتنی بر فکر، به اشتراک گذاری فایل، رابط وب و موارد دیگر در فناوری پایه پشت BCI شکوفا می شود.
• در همین حال، کارآفرینان سخت‌افزار محصولات و فضاهای زندگی با قابلیت BCI تولید می‌کنند تا دنیای فیزیکی از دستورات کاربر BCI پیروی کند. همانطور که ممکن است حدس بزنید، این یک بسط خواهد بود اینترنت از چیزهایی قبلا در این مجموعه بحث کردیم.
• کارآفرینانی که در AR و VR تخصص دارند، این دو گروه را کنار هم می‌آورند. به عنوان مثال، ادغام فناوری BCI در عینک‌های واقعیت افزوده و لنزهای تماسی موجود، واقعیت افزوده را بسیار شهودی‌تر می‌کند، و زندگی واقعی شما را آسان‌تر و یکپارچه‌تر می‌کند - البته نه به افزایش واقع‌گرایی جادویی که از برنامه‌های AR سرگرمی لذت می‌برند.
• ادغام فناوری BCI در VR ممکن است عمیق‌تر باشد، زیرا به هر کاربر BCI اجازه می‌دهد دنیای مجازی خود را به دلخواه بسازد - مشابه فیلم آغاز به کار، جایی که در رویای خود از خواب بیدار می شوید و می بینید که می توانید واقعیت را خم کنید و هر کاری که می خواهید انجام دهید. ترکیب BCI و VR به افراد این امکان را می‌دهد تا با ایجاد دنیایی واقع‌گرایانه که از ترکیبی از خاطرات، افکار و تخیل آن‌ها ایجاد می‌شود، مالکیت بیشتری بر تجربیات مجازی که در آن زندگی می‌کنند، به دست آورند. به اشتراک گذاری این دنیاها با دیگران آسان خواهد بود، البته که به ماهیت اعتیادآور آینده VR می افزاید.

ذهن جهانی کندو

و اکنون به آخرین وضعیت اینترنت می‌رسیم – پایان بازی آن، تا آنجا که به انسان‌ها مربوط می‌شود (این کلمات را برای فصل بعدی این مجموعه به خاطر بسپارید). از آنجایی که افراد بیشتری برای برقراری ارتباط عمیق‌تر و ایجاد دنیای مجازی پیچیده‌تر از BCI و VR استفاده می‌کنند، طولی نمی‌کشد که پروتکل‌های اینترنتی جدید برای ادغام اینترنت با VR به وجود می‌آیند.

از آنجایی که BCI با تبدیل فکر به داده کار می کند، افکار و داده های انسانی به طور طبیعی قابل تعویض خواهند بود. دیگر نیازی به جدایی بین ذهن انسان و اینترنت وجود نخواهد داشت. 

در این مرحله (حدود سال 2060)، مردم دیگر برای استفاده از BCI یا ورود به دنیای واقعیت مجازی نیازی به هدست‌های پیچیده نخواهند داشت، بسیاری ترجیح می‌دهند این فناوری را در مغزشان کاشته کنند. این کار تله پاتی را یکپارچه می کند و به افراد این امکان را می دهد تا با بستن چشمان خود وارد دنیای واقعیت مجازی خود شوند. (این گونه ایمپلنت ها – احتمالاً یک نوآوری مبتنی بر اطراف هستند فناوری نانو-همچنین به شما امکان می دهد به صورت بی سیم به دانش کامل ذخیره شده در وب فوراً دسترسی داشته باشید.)

به لطف این ایمپلنت ها، مردم شروع به صرف زمان زیادی در چیزی می کنند که اکنون آن را می نامیم متروورس، همانطور که در خواب انجام می دهند. و چرا این کار را نمی کنند؟ این قلمرو مجازی جایی خواهد بود که شما به بیشتر سرگرمی های خود دسترسی پیدا می کنید و با دوستان و خانواده خود، به خصوص کسانی که دور از شما زندگی می کنند، در تعامل هستید. اگر از راه دور کار می کنید یا به مدرسه می روید، زمان شما در متاورس می تواند به 10-12 ساعت در روز افزایش یابد.

در پایان قرن، برخی از افراد ممکن است تا آنجا پیش بروند که در مراکز تخصصی خواب زمستانی ثبت نام کنند، جایی که برای زندگی در یک غلاف به سبک ماتریکس که نیازهای فیزیکی بدن آنها را برای مدت طولانی مراقبت می کند - هفته ها، ماه ها، و در نهایت سال ها، هزینه می کنند. هر چیزی که در آن زمان قانونی است - بنابراین آنها می توانند 24/7 در این متاورس اقامت کنند. این ممکن است افراطی به نظر برسد، اما برای کسانی که تصمیم به تأخیر یا رد والدین دارند، اقامت طولانی مدت در متاورس می تواند منطقی اقتصادی باشد.

با زندگی، کار و خوابیدن در متاورس، می‌توانید از هزینه‌های زندگی سنتی مانند اجاره، خدمات آب و برق، حمل‌ونقل، غذا و غیره جلوگیری کنید، در عوض فقط برای اجاره زمان در یک غلاف کوچک زمستانی بپردازید. در سطح اجتماعی، خواب زمستانی بخش‌های بزرگی از جمعیت می‌تواند فشارها را بر بخش‌های مسکن، انرژی، غذا و حمل‌ونقل کاهش دهد - به‌ویژه وقتی جمعیت جهان تقریباً به رشد می‌رسد. میلیارد 10 میلیارد توسط 2060.

در حالی که ارجاع به فیلم ماتریکس ممکن است این آینده را شوم به نظر برساند، واقعیت این است که انسان ها، نه مامور اسمیت، بر متاورس جمعی حکومت خواهند کرد. علاوه بر این، دنیای دیجیتالی به اندازه تصورات جمعی میلیاردها انسانی که با آن تعامل دارند، غنی و متنوع خواهد بود. اساساً، این بهشت ​​دیجیتالی روی زمین خواهد بود، جایی که می‌توان خواسته‌ها، رویاها و امیدهای ما را محقق کرد.

اما همانطور که ممکن است از سرنخ‌هایی که در بالا اشاره کردم استنباط کرده باشید، انسان‌ها تنها کسانی نخواهند بود که در این متاواژه سهیم خواهند بود، نه از راه دور.

آینده سریال های اینترنتی

اینترنت موبایل به فقیرترین میلیارد رسید: آینده اینترنت P1

وب اجتماعی بعدی در مقابل موتورهای جستجوی خداگونه: آینده اینترنت P2

ظهور دستیاران مجازی مبتنی بر داده های بزرگ: آینده اینترنت P3

آینده شما در داخل اینترنت اشیا: آینده اینترنت P4

پوشیدنی های روز جایگزین گوشی های هوشمند می شوند: آینده اینترنت P5

زندگی اعتیادآور، جادویی و افزوده شما: آینده اینترنت P6

انسان مجاز نیست وب فقط با هوش مصنوعی: آینده اینترنت P8

ژئوپلیتیک وب بدون هنگ: آینده اینترنت P9