टर्कीले अफ्रिकामा लगानी गरेकोले, यसले पश्चिम र दोस्रो विश्वयुद्धपछिको उदारवादी व्यवस्थाको खर्चमा आफूलाई र थप चरम इस्लामवादी व्याख्यालाई बढावा दिन खोजेको छ।