Cyberchondria: de gevaarlijke ziekte van online zelfdiagnose

BEELDKREDIET:
Image credit
iStock

Cyberchondria: de gevaarlijke ziekte van online zelfdiagnose

Cyberchondria: de gevaarlijke ziekte van online zelfdiagnose

Onderkoptekst
De huidige informatiemaatschappij heeft ertoe geleid dat een toenemend aantal mensen vast komt te zitten in een cyclus van zelfgediagnosticeerde gezondheidsproblemen.
    • Auteur:
    • auteursnaam
      Quantumrun-prognose
    • 6 June 2022

    Samenvatting inzicht

    Het fenomeen cyberchondria, waarbij individuen obsessief online naar gezondheidsgerelateerde informatie zoeken, weerspiegelt de repetitieve angstverlichtende rituelen die voorkomen bij obsessief-compulsieve stoornis (OCS). Hoewel het niet officieel een erkende psychische stoornis is, heeft het aanzienlijke maatschappelijke gevolgen, waaronder mogelijk isolement en gespannen persoonlijke relaties. Er zijn verschillende strategieën in opkomst om dit probleem te bestrijden, waaronder cognitieve gedragstherapie voor getroffen personen en de ontwikkeling van technologie om gebruikers te monitoren en te waarschuwen voor hun zoekpatronen.

    Cyberchondria-context

    Het is niet ongebruikelijk dat iemand aanvullend onderzoek doet naar een vermoedelijk medisch probleem, of het nu een verkoudheid, huiduitslag, buikpijn of een andere aandoening is. Maar wat gebeurt er als het zoeken naar gezondheids- en diagnostische informatie een verslaving wordt? Deze neiging kan leiden tot cyberchondrie, een combinatie van ‘cyberspace’ en ‘hypochondrie’, waarbij hypochondrie een angststoornis is.

    Cyberchondria is een op technologie gebaseerde psychische stoornis waarbij iemand urenlang online ziektesymptomen onderzoekt. Psychologen ontdekten dat de belangrijkste motivatie achter dergelijk obsessief googlen zelfvertrouwen is, maar in plaats van dat iemand zelfverzekerd wordt, maken ze zichzelf in plaats daarvan steeds angstiger. Hoe meer een cyberchonder online informatie probeert te vinden om zichzelf ervan te verzekeren dat zijn ziekte gering is, hoe meer hij in cycli van verhoogde angst en stress belandt.

    Cyberchondriacs hebben naar verluidt ook de neiging om de slechtst mogelijke conclusie te trekken, waardoor de gevoelens van angst en stress verder toenemen. Artsen zijn van mening dat een storing in het metacognitieve proces de voornaamste oorzaak van de ziekte is. Metacognitie is het proces van nadenken over hoe iemand denkt en leert. In plaats van via logisch denken goede of gewenste resultaten te plannen, loopt een cyberchondriac in een mentale valkuil van verslechterende scenario's.

    Disruptieve impact

    Hoewel cyberchondrie door de American Psychiatric Association niet officieel als een psychische stoornis wordt erkend, vertoont het opmerkelijke overeenkomsten met OCD. Mensen die met cyberchondria worstelen, kunnen merken dat ze onophoudelijk online onderzoek doen naar symptomen en ziekten, tot een punt waarop dit hun vermogen om offline activiteiten te ontplooien belemmert. Dit gedrag weerspiegelt de repetitieve taken of rituelen die mensen met OCD uitvoeren om angst te verlichten. De maatschappelijke implicaties hier zijn aanzienlijk; individuen kunnen steeds meer geïsoleerd raken en hun persoonlijke relaties kunnen eronder lijden. 

    Gelukkig zijn er mogelijkheden voor hulp beschikbaar voor mensen die cyberchondria ervaren, waaronder cognitieve gedragstherapie. Deze aanpak helpt individuen bij het nauwkeurig onderzoeken van het bewijsmateriaal dat hen ertoe heeft gebracht te geloven dat ze een ernstige aandoening hebben, waardoor hun aandacht wordt afgeleid van de waargenomen ziekte en naar het beheersen van hun gevoelens van zorgen en bezorgdheid. Op grotere schaal kunnen technologiebedrijven een rol spelen bij het verzachten van de effecten van cyberchondria. Google moedigt gebruikers bijvoorbeeld aan om online informatie als referentie te beschouwen en niet als vervanging voor professioneel medisch advies. Bovendien kunnen technologiebedrijven algoritmen ontwikkelen om de frequentie van de medisch-gerelateerde zoekopdrachten van een gebruiker te monitoren, en bij het bereiken van een bepaalde drempel hen op de hoogte stellen van het potentieel voor cyberchondria.

    Overheden en organisaties kunnen ook proactieve stappen ondernemen om de opkomst van cyberchondria tegen te gaan. Voorlichtingscampagnes die het belang benadrukken van het raadplegen van gezondheidszorgprofessionals voor medisch advies, in plaats van uitsluitend te vertrouwen op online-informatie, kunnen nuttig zijn. Bovendien kan het aanmoedigen van een evenwichtige aanpak van online gezondheidsonderzoek, inclusief het verifiëren van informatie uit gerenommeerde bronnen, een cruciale strategie zijn in het bestrijden van desinformatie en onnodige paniek. 

    Gevolgen voor cyberchondriën 

    Bredere implicaties van mensen die lijden aan cyberchondria kunnen zijn:

    • Een toename van 24/7 online consultaties die door artsen worden aangeboden tegen lagere tarieven, met als doel de afhankelijkheid van zoekmachines voor gezondheidszorginformatie en diagnoses te verminderen.
    • Overheden initiëren meer onderzoek naar cyberchondria en mogelijke behandelingen, vooral nu het aantal gezondheidsgerelateerde websites groeit.
    • Regelgevende instanties die expliciete disclaimers op zoekmachines en gezondheidszorgwebsites verplicht stellen en gebruikers aansporen professioneel medisch advies in te winnen, wat zou kunnen leiden tot een kritischere benadering van online-informatie en mogelijk het aantal gevallen van zelfdiagnose op basis van niet-geverifieerde informatie zou kunnen verminderen.
    • De opkomst van onderwijsprogramma’s op scholen die zich richten op het verantwoord gebruik van internet voor gezondheidsgerelateerd onderzoek, waardoor een generatie ontstaat die bedreven is in het maken van onderscheid tussen geloofwaardige bronnen en desinformatie.
    • De ontwikkeling van nieuwe bedrijfsmodellen voor technologiebedrijven, gericht op het monitoren en waarschuwen van gebruikers over potentiële cyberchondria-tendensen, wat een nieuwe markt zou kunnen openen voor digitale gezondheidsinstrumenten en -diensten.
    • Een toename van rollen zoals online gezondheidsvoorlichters en consultants, die individuen begeleiden bij het online navigeren door gezondheidsinformatie.
    • De opkomst van community outreach-programma’s die gericht zijn op het onderwijzen van ouderen en andere demografische groepen die mogelijk gevoeliger zijn voor cyberchondria.
    • Een toename van de ecologische voetafdruk van de gezondheidszorgsector, omdat 24/7 online consultaties kunnen leiden tot een toename van het gebruik van elektronische apparaten en het energieverbruik.
    • Politieke debatten en beleid concentreerden zich rond de ethische overwegingen van het monitoren van de zoekgeschiedenis van individuen om cyberchondria te voorkomen, wat aanleiding zou kunnen geven tot bezorgdheid over de privacy en de mate waarin technologiebedrijven kunnen ingrijpen in het surfgedrag van gebruikers.

    Vragen om te overwegen

    • Heb je je ooit schuldig gemaakt aan het tijdelijk cyberchonder worden tijdens een eerdere ziekte?
    • Denkt u dat de COVID-19-pandemie heeft bijgedragen aan of verergerd door het optreden van cyberchondria bij internetgebruikers? 

    Insight-referenties

    Voor dit inzicht werd verwezen naar de volgende populaire en institutionele links: