Vruchtbaarheidscrisis: de achteruitgang van voortplantingssystemen

BEELDKREDIET:
Image credit
iStock

Vruchtbaarheidscrisis: de achteruitgang van voortplantingssystemen

Vruchtbaarheidscrisis: de achteruitgang van voortplantingssystemen

Onderkoptekst
Reproductieve gezondheid blijft achteruitgaan; overal zijn chemicaliën de schuldige.
    • Auteur:
    • auteursnaam
      Quantumrun-prognose
    • 24 februari 2023

    Afnemende kwaliteit en kwantiteit van menselijk mannelijk sperma wordt waargenomen in veel verstedelijkte gebieden over de hele wereld en wordt in verband gebracht met tal van ziekten. Deze achteruitgang van de gezondheid van het sperma kan leiden tot onvruchtbaarheid, waardoor de toekomst van de mensheid mogelijk in gevaar komt. De kwaliteit en kwantiteit van sperma kan worden beïnvloed door verschillende factoren, zoals leeftijd, levensstijlkeuzes, blootstelling aan het milieu en onderliggende gezondheidsproblemen. 

    Context van de vruchtbaarheidscrisis

    Volgens Scientific American nemen de voortplantingsproblemen bij mannen en vrouwen in westerse landen met ongeveer 1 procent per jaar toe. Deze ontwikkeling omvat een afnemend aantal zaadcellen, afnemende testosteronniveaus, een toename van teelbalkanker en een toename van het aantal miskramen en draagmoederschap bij vrouwen. Bovendien is het totale vruchtbaarheidscijfer wereldwijd tussen 1 en 1960 met ongeveer 2018 procent per jaar gedaald. 

    Deze reproductieve problemen kunnen worden veroorzaakt door de aanwezigheid van hormoonveranderende chemicaliën, ook wel bekend als hormoonontregelende chemicaliën (EDC's), in het milieu. Deze EDC's zijn te vinden in verschillende huishoudelijke en persoonlijke verzorgingsproducten en nemen in productie toe sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw, toen het aantal zaadcellen en de vruchtbaarheid begonnen af ​​te nemen. Voedsel en plastic worden beschouwd als de primaire bron van chemicaliën zoals pesticiden en ftalaten waarvan bekend is dat ze een nadelig effect hebben op de testosteron- en oestrogeenspiegels, samen met de kwaliteit van sperma en eicellen. 

    Bovendien zijn de langetermijnoorzaken van mannelijke voortplantingsproblemen onder meer zwaarlijvigheid, alcoholgebruik, het roken van sigaretten en het gebruik van drugs, die merkbaar toenamen na de COVID-2020-pandemie van 19. Prenatale blootstelling aan EDC's kan de reproductieve ontwikkeling van een foetus, met name mannelijke foetussen, beïnvloeden en het risico op genitale afwijkingen, een laag aantal zaadcellen en zaadbalkanker op volwassen leeftijd verhogen.

    Disruptieve impact 

    De levensduur van mannen kan geleidelijk afnemen, evenals hun kwaliteit van leven op latere leeftijd, als de trend van dalende testosteronniveaus ongehinderd doorgaat. Bovendien kunnen de kosten in verband met screening en behandeling betekenen dat een langdurige mannelijke vruchtbaarheidscrisis onevenredig grote gevolgen kan hebben voor gezinnen met lage inkomens die mogelijk beperkte toegang hebben tot de diensten van vruchtbaarheidsklinieken. Vooruitgang in sperma-analysemethoden kan worden verwacht om het hele beeld te krijgen dat verder gaat dan het aantal zaadcellen en om waar mogelijk uitgebreide preventiemaatregelen en behandelingsmethoden te ontwikkelen. Tegen de jaren 2030 kunnen ook massale oproepen worden verwacht om kunststoffen en verwante ftalaatbevattende verbindingen te verbieden.

    Duidelijker is dat een daling van de vruchtbaarheidscijfers kan leiden tot een langdurige afname van de bevolkingsomvang, wat economische en sociale implicaties kan hebben. Een kleinere bevolking kan leiden tot een tekort aan arbeidskrachten, wat een negatief effect heeft op de economische groei en ontwikkeling. Het kan ook leiden tot een vergrijzende bevolking, waarbij een groter deel van de ouderen mogelijk meer gezondheidszorg en sociale voorzieningen nodig heeft. Deze ontwikkeling kan het zorgstelsel belasten en mogelijk de overheidsmiddelen onder druk zetten.

    Ontwikkelde economieën die al te maken hebben met een bevolkingsafname als gevolg van jongere generaties die later in hun leven trouwen of ervoor kiezen kinderloos te blijven, zullen waarschijnlijk de toegenomen druk voelen van een wijdverspreide vruchtbaarheidscrisis. Overheden kunnen prikkels en subsidies verhogen om degenen die zwanger willen worden te helpen. Sommige landen bieden financiële prikkels, zoals contante betalingen of belastingvoordelen, aan gezinnen met kinderen om reproductie te stimuleren. Anderen bieden andere vormen van ondersteuning om gezinnen te helpen de kosten voor kinderopvang en geboortezorg te betalen. Deze optie kan het voor ouders gemakkelijker maken om meer kinderen te overwegen.

    Gevolgen van een wereldwijde vruchtbaarheidscrisis

    Bredere implicaties van een vruchtbaarheidscrisis kunnen zijn: 

    • Hoge sterftecijfers en toenemende problemen met geboortezorg in gemeenschappen met lage inkomens.
    • Een groter bewustzijn leidt tot sterkere preventieve maatregelen, zoals het monitoren van het gebruik van producten met EDC's en kunststoffen.
    • Massa roept op tot een verbod op hormoonontregelaars in alledaagse artikelen en verpakkingen.
    • Overheden in ontwikkelde economieën die vruchtbaarheidsbehandelingen subsidiëren, zoals in-vitrofertilisatie (IVF).
    • Afnemende wereldbevolking leidt tot het wijdverbreide gebruik van robots en autonome machines om het personeelsbestand te vergroten.

    Vragen om te overwegen

    • Als uw land een vruchtbaarheidscrisis doormaakt, hoe ondersteunt uw regering dan gezinnen die zwanger willen worden? 

    • Wat zijn de andere mogelijke langetermijneffecten van afnemende voortplantingssystemen?