Digitale verslaving: de nieuwe ziekte van een internetafhankelijke samenleving

BEELDKREDIET:
Image credit
iStock

Digitale verslaving: de nieuwe ziekte van een internetafhankelijke samenleving

Digitale verslaving: de nieuwe ziekte van een internetafhankelijke samenleving

Onderkoptekst
Het internet heeft de wereld meer met elkaar verbonden en geïnformeerd dan ooit tevoren, maar wat gebeurt er als mensen niet meer kunnen uitloggen?
    • Auteur:
    • auteursnaam
      Quantumrun-prognose
    • 1 november 2021

    Digitale verslaving, met name Internet Addiction Disorder (IAD), treft 14 procent van de wereldbevolking. De ontwrichtende effecten en implicaties van IAD zijn onder meer een verslechterde fysieke gezondheid, verminderde productiviteit op de werkplek, gespannen gezondheidszorgsystemen. Het zou echter de groei in digitale wellness-industrieën kunnen stimuleren en veranderingen in onderwijspraktijken, milieustrategieën en regelgevingsbeleid kunnen stimuleren.

    Digitale verslavingscontext

    Internetverslavingsstoornis, hoewel nog niet officieel erkend in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, heeft veel aandacht gekregen in de medische gemeenschap, met name bij organisaties zoals de Amerikaanse National Institutes of Health. Deze instelling schat dat 14 procent van de wereldbevolking een internetverslaving heeft. In grote lijnen manifesteert deze stoornis zich als een overweldigende afhankelijkheid van apparaten met internettoegang, waardoor het vermogen van een individu wordt aangetast om zijn tijd effectief te beheren, taken op het werk uit te voeren of gezonde relaties in de echte wereld te onderhouden. 

    Om dit alomtegenwoordige probleem beter te begrijpen en aan te pakken, heeft het Verslavingscentrum vijf primaire vormen van digitale verslaving geïdentificeerd: cyberseksverslaving, internetdwang, cyberrelatieverslaving, dwangmatig informatie zoeken en computer- of gameverslaving. Cyberseksverslaving en cyberrelatieverslaving worden gekenmerkt door een ongezonde fixatie op respectievelijk online seksuele activiteiten of relaties, vaak ten koste van interacties in de echte wereld. Netcompulsion omvat een reeks gedragingen, waaronder overmatig online winkelen en gokken, terwijl dwangmatig informatie zoeken verwijst naar een obsessieve behoefte om constant op de hoogte te blijven van informatie of nieuws online. 

    Verschillende onderzoeken suggereren dat dit verslavende gedrag mogelijk verband houdt met veranderingen in de structuur van de hersenen, wat kan leiden tot een verminderd concentratievermogen. Een studie uitgevoerd door de afdeling Radiologie van het Ren Ji-ziekenhuis in Shanghai benadrukte bijvoorbeeld dat adolescenten met IAD significant meer afwijkingen in de witte stof in hun hersenen hadden in vergelijking met controlepersonen. Deze afwijkingen werden geassocieerd met het genereren en verwerken van emoties, aandacht van de uitvoerende macht, besluitvorming en cognitieve controle, die allemaal aanzienlijk kunnen worden beïnvloed door digitale verslaving. 

    Disruptieve impact

    Onderzoek heeft aangetoond dat overmatig internetgebruik kan leiden tot sedentair gedrag, wat kan leiden tot obesitas, cardiovasculaire problemen en musculoskeletale problemen die verband houden met een slechte houding. Bovendien kan het slaappatronen verstoren, chronische vermoeidheid veroorzaken en iemands vermogen om zich te concentreren en dagelijkse taken uit te voeren verder beïnvloeden. Deze lichamelijke gezondheidsproblemen, gecombineerd met psychische problemen zoals depressie en angst, kunnen op de lange termijn leiden tot een verminderde kwaliteit van leven.

    Bovendien kunnen bedrijven te maken krijgen met toenemende productiviteitsuitdagingen naarmate IAD vaker voorkomt onder werknemers. Een persoon die worstelt met digitale verslaving kan het een uitdaging vinden om gefocust te blijven op werktaken vanwege de dwangmatige behoefte om sociale media, online winkelsites of games te controleren. Werkgevers zullen nieuwe strategieën moeten ontwikkelen om dit probleem aan te pakken, mogelijk door digitale welzijnsprogramma's aan te bieden.

    Overheidsinstanties moeten mogelijk ook de maatschappelijke implicaties op de lange termijn van wijdverspreide digitale verslaving erkennen. Deze aandoening kan werkloosheid of gebrek aan werkgelegenheid verergeren, aangezien individuen moeite hebben om hun baan te behouden vanwege hun internetafhankelijkheid. Bovendien kan het gezondheidszorgsysteem te maken krijgen met een grotere belasting naarmate meer mensen behandeling zoeken voor lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen die verband houden met deze aandoening. 

    Als preventieve maatregel zouden regeringen kunnen kijken naar het introduceren van educatieve programma's op scholen om kinderen te leren over de mogelijke gevaren van overmatig internetgebruik, of ze zouden het ontwerp van verslavende digitale interfaces kunnen reguleren. Een model om te overwegen is Zuid-Korea, dat proactief is geweest in het herkennen en aanpakken van digitale verslaving, door maatregelen te implementeren zoals de Shutdown Law, die de toegang tot online gaming voor jongeren tot laat in de nacht beperkt. 

    Aanvragen voor digitale verslaving 

    Bredere implicaties van digitale verslaving kunnen zijn: 

    • De videogame-industrie wordt verplicht om digitaal welzijn in hun games op te nemen.
    • Psychologen en psychiaters ontwikkelen specifieke behandelingen voor verschillende soorten digitale verslaving.
    • Socialemediaplatforms worden gereguleerd om ervoor te zorgen dat hun toepassingen niet bijdragen aan internetafhankelijkheid.
    • Toegenomen vraag naar online therapieplatforms en adviesdiensten die gespecialiseerd zijn in digitale verslaving, waarbij machine learning en AI-algoritmen worden gebruikt om behandelingen af ​​te stemmen op individuele behoeften.
    • Scholen nemen cursussen digitaal welzijn en internetveiligheid op in hun curricula, wat leidt tot een generatie die zich meer bewust is van en veerkrachtiger is tegen digitale verslaving. 
    • Nieuwe arbeidswetten of werkplekregels met strenge regels voor internetgebruik tijdens werkuren of verplichte digitale detox-periodes.
    • Een toename van industrieën gericht op digitaal welzijn, zoals apps die de schermtijd verkorten of bedrijven die digitale detox-retraites aanbieden. 
    • Versnelde cyclus van apparaatomzet, wat leidt tot meer elektronisch afval en effectieve recyclingstrategieën voor e-waste vereist.
    • Overheden voeren beleid uit dat het ontwerp van verslavende digitale interfaces beperkt of financiering verstrekt voor onderzoeks- en behandelingsprogramma's met betrekking tot digitale verslaving.

    Vragen om op te reageren

    • Vindt u dat technologiebedrijven prioriteit moeten geven aan het opnemen van digitaal welzijn in hun apps en sites? Waarom of waarom niet?
    • Welke stappen onderneem je om ervoor te zorgen dat je niet verslaafd raakt aan internet?

    Insight-referenties

    Voor dit inzicht werd verwezen naar de volgende populaire en institutionele links:

    Verslavingscentrum Wat is een internetverslaving?