Einde oliesubsidies: Geen budget meer voor fossiele brandstoffen

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 18 mei 2023

Olie- en gassubsidies zijn financiële prikkels die de kosten van fossiele brandstoffen kunstmatig verlagen, waardoor ze aantrekkelijker worden voor de consument. Dit wijdverbreide overheidsbeleid kan investeringen wegleiden van groenere technologieën, waardoor de overgang naar een duurzame toekomst wordt belemmerd. Nu de bezorgdheid over de gevolgen van de klimaatverandering blijft toenemen, beginnen veel regeringen over de hele wereld de waarde van deze subsidies voor fossiele brandstoffen te heroverwegen, vooral omdat hernieuwbare energietechnologieën snelle efficiëntieverbeteringen doormaken.

Einde van de oliesubsidies context

Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) is een wetenschappelijk orgaan dat de toestand van het klimaat beoordeelt en aanbevelingen doet om de effecten van klimaatverandering te verminderen. Er zijn echter meningsverschillen geweest tussen wetenschappers en regeringen over de urgentie om actie te ondernemen om de klimaatverandering aan te pakken. Hoewel veel wetenschappers beweren dat onmiddellijke actie nodig is om catastrofale milieuschade te voorkomen, zijn sommige regeringen ervan beschuldigd de uitfasering van fossiele brandstoffen te vertragen en te investeren in niet-geteste koolstofverwijderingstechnologieën.

Veel regeringen hebben op deze kritiek gereageerd door de subsidies voor fossiele brandstoffen te verlagen. Zo heeft de Canadese regering in maart 2022 toegezegd de financiering voor de fossiele-brandstofsector geleidelijk af te bouwen, onder meer door belastingprikkels te verminderen en de industrie rechtstreeks te steunen. In plaats daarvan is de regering van plan te investeren in groene banen, hernieuwbare energiebronnen en energiezuinige woningen. Dit plan zal niet alleen de COXNUMX-uitstoot verminderen, maar ook nieuwe banen creëren en de economische groei stimuleren.

Evenzo hebben de G7-landen ook de noodzaak erkend om subsidies voor fossiele brandstoffen te verminderen. Sinds 2016 hebben ze toegezegd deze subsidies volledig af te schaffen tegen 2025. Hoewel dit een belangrijke stap is, gaan deze toezeggingen niet ver genoeg om het probleem volledig aan te pakken. De toezeggingen bevatten bijvoorbeeld geen steun voor de olie- en gasindustrie, die ook in belangrijke mate bijdragen aan de COXNUMX-uitstoot. Bovendien zijn subsidies voor de ontwikkeling van fossiele brandstoffen in het buitenland niet aangepakt, wat de inspanningen om de wereldwijde uitstoot te verminderen kan belemmeren.

Disruptieve impact 

Oproepen tot geplande en transparante acties van wetenschappers en het publiek zullen de G7 waarschijnlijk onder druk zetten om trouw te blijven aan zijn belofte. Als subsidies voor de fossiele industrie succesvol worden afgebouwd, zal er een forse verschuiving op de arbeidsmarkt plaatsvinden. Naarmate de industrie krimpt, zullen werknemers in de olie- en gassector te maken krijgen met banenverlies of tekorten, afhankelijk van de overgangsperiode. Dit zal echter ook kansen creëren voor het ontwikkelen van nieuwe banen in de groene bouw-, transport- en energiesectoren, wat resulteert in een nettowinst in werkgelegenheid. Om deze transitie te ondersteunen, kunnen overheden subsidies naar deze industrieën verschuiven om hun groei te stimuleren.

Als subsidies voor de fossiele brandstofindustrie zouden worden afgebouwd, zou het financieel minder haalbaar worden om pijplijnontwikkeling en offshore boorprojecten voort te zetten. Deze trend zou waarschijnlijk leiden tot een afname van het aantal uitgevoerde projecten, waardoor de risico's die aan deze activiteiten zijn verbonden, afnemen. Minder pijpleidingen en boorprojecten zouden bijvoorbeeld minder kansen op olielozingen en andere milieurampen betekenen, die aanzienlijke negatieve gevolgen kunnen hebben voor lokale ecosystemen en dieren in het wild. Deze ontwikkeling zou gunstig zijn voor gebieden die bijzonder kwetsbaar zijn voor deze risico's, zoals gebieden in de buurt van kustlijnen of in gevoelige ecosystemen.

Gevolgen van het beëindigen van oliesubsidies

Bredere implicaties van het beëindigen van oliesubsidies kunnen zijn:

• Toenemende samenwerking tussen internationale en nationale partijen en overheden om de COXNUMX-uitstoot te verminderen.
• Er komt meer geld beschikbaar voor investeringen in groene infrastructuur en projecten.
• Big Oil diversifieert zijn investeringen met hernieuwbare energie en aanverwante gebieden. 
• Meer banen binnen de schone energie- en distributiesector, maar enorm banenverlies voor oliecentrische steden of regio's.
• Hogere energiekosten voor consumenten, vooral op korte termijn, omdat de markt zich aanpast aan het afschaffen van subsidies.
• Toenemende geopolitieke spanningen doordat landen met olieafhankelijke economieën zich proberen aan te passen aan de veranderende mondiale energiemarkten.
• Meer innovatie in technologieën voor energieopslag en -distributie naarmate hernieuwbare energiebronnen prominenter worden.
• Meer investeringen in openbare en alternatieve vervoerswijzen, waardoor de afhankelijkheid van persoonlijke voertuigen wordt verminderd en verkeersopstoppingen worden verminderd.
• Toenemende druk op nationale regeringen om hun emissiebeloften na te komen.

Vragen om te overwegen

• Als u het tegendeel beziet, denkt u dan dat de subsidies die worden gegeven aan de activiteiten van Big Oil een positief investeringsrendement hebben voor de bredere economie?
• Hoe kunnen regeringen de verschuiving naar meer hernieuwbare energiebronnen versnellen?