Piekolie: olieverbruik op korte termijn stijgt en piekt halverwege deze eeuw

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 3 Augustus 2022

Samenvatting inzicht

Piekolie, ooit een waarschuwing voor olietekorten, wordt nu gezien als het punt waarop de vraag naar olie zal afnemen als gevolg van alternatieve energiebronnen. Grote oliemaatschappijen passen zich aan deze verschuiving aan door de olieproductie terug te dringen en te streven naar een netto nuluitstoot, terwijl sommige landen een groeiende vraag naar olie tot 2030 voorzien, gevolgd door een daling. De transitie weg van olie brengt uitdagingen met zich mee zoals potentiële prijsstijgingen in olie-afhankelijke sectoren en de behoefte aan nieuwe beroepsopleidingen en efficiënte recycling in de hernieuwbare energiesector.

Context van piekolie

Tijdens de olieschok van 2007-8 introduceerden nieuws- en energiecommentatoren de term piekolie opnieuw bij het publiek, waarbij ze waarschuwden voor een tijd waarin de vraag naar olie het aanbod zou overtreffen, wat zou leiden tot een tijdperk van permanente energietekorten en conflicten. De grote recessie van 2008-9 bevestigde kortstondig deze waarschuwingen - dat wil zeggen, totdat de olieprijzen in de jaren 2010 kelderden, vooral in 2014. Tegenwoordig is piekolie opnieuw geformuleerd als een datum in de toekomst waarop de vraag naar olie piekt en een definitieve daling ingaat. door de opkomst van alternatieve energiebronnen.

In december 2021 verklaarde het Engels-Nederlandse olie- en gasbedrijf Shell dat het verwachtte dat zijn olieproductie met 1 tot 2 procent per jaar zou dalen, na een piek in 2019. De koolstofemissies van het bedrijf zouden ook in 2018 een hoogtepunt hebben bereikt. In september 2021 kondigde het bedrijf plannen aan om tegen 2050 een bedrijf zonder uitstoot te worden, inclusief de uitstoot van de grondstoffen die het wint en verkoopt. British Petroleum en Total hebben zich sindsdien samen met Shell en andere Europese olie- en gasmaatschappijen gecommitteerd aan de transitie naar duurzame energie. Deze toezeggingen zullen ertoe leiden dat deze bedrijven miljarden dollars aan activa afschrijven, gevoed door voorspellingen dat het wereldwijde olieverbruik nooit meer zou terugkeren naar het niveau van vóór de COVID-19-pandemie. Volgens de prognoses van Shell kan de olieproductie van het bedrijf in 18 met 2030 procent en in 45 met 2050 procent dalen.

Omgekeerd zal het olieverbruik in China tussen 2022 en 2030 naar verwachting stijgen als gevolg van de veerkrachtige vraag van de chemische en energie-industrie, tot een piek van bijna 780 miljoen ton per jaar in 2030. Volgens het CNPC Economics & Technology Research Institute zal de totale vraag naar olie echter zal na 2030 waarschijnlijk afnemen, aangezien het vervoersverbruik daalt als gevolg van het toegenomen gebruik van elektrische voertuigen. De verwachting is dat de vraag naar olie vanuit de chemische industrie gedurende deze periode constant zal blijven.

Disruptieve impact

De geleidelijke verwijdering van olie uit de wereldeconomie en de toeleveringsketens duidt op een verschuiving naar duurzamere praktijken. In de jaren 2030 wordt verwacht dat de adoptie van groene transporttechnologieën zoals elektrische voertuigen en hernieuwbare brandstoffen, waaronder groene waterstof, zal versnellen. Deze alternatieven kunnen kosteneffectiever worden dan olie, waardoor een breder gebruik wordt gestimuleerd en een transitie naar schonere energiebronnen wordt vergemakkelijkt.

De toegenomen vraag naar hernieuwbare energie kan sectoren zoals elektrische bekabeling en batterijopslag een impuls geven. Deze groei kan nieuwe werkgelegenheid creëren en de economische activiteiten in deze gebieden stimuleren. Het is echter belangrijk ervoor te zorgen dat het personeel voldoende is opgeleid en voorbereid op deze verschuiving. Bovendien kan de ontwikkeling van efficiënte recycling- en verwijderingsmethoden voor batterijen en andere hernieuwbare energiecomponenten van cruciaal belang zijn om hun impact op het milieu te beheersen.

Aan de andere kant kan een snelle daling van het olieverbruik onbedoelde gevolgen hebben. Een abrupte daling van het olieaanbod zou kunnen leiden tot aanzienlijke prijsstijgingen, met gevolgen voor bedrijven die afhankelijk zijn van olie, vooral in de logistiek en de landbouw. Dit zou kunnen resulteren in hogere kosten voor vervoerde goederen en landbouwproducten, wat mogelijk kan leiden tot hogere mondiale hongersnood en duurdere import. Daarom is een zorgvuldig geplande en geleidelijke transitie van olie essentieel om tijd te laten voor de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen en de aanpassing van bedrijven aan nieuwe energieparadigma's.

Implicaties van piekolie

Bredere implicaties van het ingaan van een terminale achteruitgang van de olieproductie kunnen zijn:

• Verminderde milieu- en klimaatschade door verminderde koolstofemissies.
• Landen die afhankelijk zijn van olie- en gasexport ervaren aanzienlijke inkomstendalingen, waardoor deze landen mogelijk in economische recessies en politieke instabiliteit terechtkomen.
• Landen met een overvloedig potentieel voor het oogsten van zonne-energie (bijvoorbeeld Marokko en Australië) kunnen groene energie-exporteurs worden in zonne-energie en groene waterstofenergie.
• Ontwikkelde landen ontkoppelen hun economieën van autocratische energie-exporterende landen. In één scenario kan dit leiden tot minder oorlogen over energie-export; in een tegenscenario kan dit leiden tot meer vrije hand voor naties om oorlogen te voeren over ideologie en mensenrechten.
• Miljarden aan energiesubsidies van de overheid gericht op koolstofwinning worden omgeleid naar groene energie-infrastructuur of sociale programma's.
• Verhoogde bouw van zonne- en windenergie-installaties in levensvatbare regio's en overgang van nationale netwerken om deze energiebronnen te ondersteunen.

Vragen om te overwegen

• Moeten regeringen het gebruik van olie in bepaalde sectoren volledig verbieden, of moet de overgang van de vrije markt naar hernieuwbare energie op natuurlijke wijze verlopen, of iets daartussenin?
• Hoe anders zou de vermindering van het olieverbruik de wereldpolitiek en economieën kunnen beïnvloeden?