Infrastructuur voor elektrische voertuigen: voeding voor de volgende generatie duurzame voertuigen

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 13 maart 2023

Terwijl landen worstelen om hun CO2050-reductiedoelstellingen voor 2030 bij te houden, publiceren verschillende regeringen hun masterplannen voor de infrastructuur van elektrische voertuigen (EV) om hun inspanningen voor CO2045-reductie te versnellen. Veel van deze plannen omvatten toezeggingen om tussen XNUMX en XNUMX een einde te maken aan de verkoop van voertuigen met verbrandingsmotor. 

Context van de infrastructuur van elektrische voertuigen

In het VK is 91 procent van de uitstoot van broeikasgassen afkomstig van transport. Het land is echter van plan om tegen 300,000 ongeveer 2030 laadstations voor openbare voertuigen in het VK te installeren met een budget van ongeveer $ 625 miljoen USD. Deze oplaadpunten zullen worden geplaatst in woonwijken, vloothubs (voor vrachtwagens) en speciale nachtelijke oplaadpunten. 

Ondertussen schetste het "Fit for 55-pakket" van de Europese Unie (EU), dat in juli 2021 openbaar werd gemaakt, haar doel om de uitstoot tegen 55 met minimaal 2030 procent te verminderen in vergelijking met de niveaus van 1990. De EU streeft ernaar tegen 2050 het eerste koolstofneutrale continent ter wereld worden. Het masterplan omvat de installatie van tot 6.8 miljoen openbare oplaadpunten tegen 2030. Het programma legt ook de nadruk op noodzakelijke verbeteringen aan het elektriciteitsnet en de aanleg van hernieuwbare energiebronnen om elektrische auto's van schone stroom te voorzien.

Het Amerikaanse ministerie van Energie heeft ook zijn EV-infrastructuuranalyse vrijgegeven, waarvoor tot 1.2 miljoen niet-residentiële oplaadpunten nodig waren om aan de toenemende vraag te voldoen. Naar schatting zullen de VS tegen 2030 ongeveer 600,000 oplaadpunten van niveau 2 hebben (zowel openbaar als op de werkplek) en 25,000 snellaadpunten om te voorzien in de behoeften van ongeveer 15 miljoen plug-in elektrische voertuigen (PEV's). De bestaande openbare laadinfrastructuur is goed voor slechts 13 procent van de verwachte laadstekkers voor 2030. Steden als San Jose, Californië (73 procent), San Francisco, Californië (43 procent) en Seattle, Washington (41 procent) hebben echter een groter aandeel laadstekkers en komen dichter bij het voldoen aan de behoeften van de verwachte vraag.

Disruptieve impact

Ontwikkelde economieën zullen waarschijnlijk meer investeren in het bouwen van EV-infrastructuur. Overheden kunnen particulieren en bedrijven financiële prikkels geven, zoals subsidies of belastingverminderingen, om de aanschaf van elektrische auto's en de installatie van laadstations te stimuleren. Overheden kunnen ook partnerschappen aangaan met particuliere bedrijven om laadnetwerken te ontwikkelen en te exploiteren, waarbij de kosten en baten van het bouwen en onderhouden van de infrastructuur worden gedeeld.

De implementatie van de infrastructuurplannen voor elektrische auto's staat echter voor een grote uitdaging: het publiek overtuigen om elektrische auto's te adopteren en ze een gemakkelijke optie te maken. Om de publieke opinie te veranderen, richten sommige lokale overheden zich op een toename van de beschikbaarheid van oplaadpunten door ze te integreren in straatlantaarns, parkeerplaatsen en woonwijken. Lokale overheden moeten mogelijk ook rekening houden met de impact van openbare oplaadpuntinstallaties op de veiligheid van voetgangers en fietsers. Om het evenwicht te behouden, moeten fiets- en busbanen vrij en toegankelijk blijven, want ook fietsen en het gebruik van het openbaar vervoer kunnen bijdragen aan het verminderen van de uitstoot.

Naast het vergroten van de bereikbaarheid moet bij deze EV-infrastructuurplannen ook worden gedacht aan het stroomlijnen van betaalprocessen en het informeren van consumenten over prijzen bij het gebruik van deze oplaadpunten. Er zullen ook snellaadstations langs snelwegen moeten worden geïnstalleerd om langeafstandsreizen met vrachtwagens en bussen te ondersteunen. De EU schat dat er ongeveer 350 miljard dollar nodig zal zijn om tegen 2030 een adequate EV-infrastructuur te implementeren. Ondertussen evalueert de Amerikaanse regering opties om de voorkeuren van de consument tussen plug-in hybride elektrische voertuigen (PHEV's) en batterij-elektrische voertuigen (BEV's) te ondersteunen.

Gevolgen voor de infrastructuur van elektrische voertuigen

Bredere implicaties voor uitbreidingen van de EV-infrastructuur kunnen zijn:

• Autofabrikanten richten zich op de productie van elektrische auto's en geleidelijk aan het uitfaseren van dieselmodellen vóór 2030.
• Geautomatiseerde snelwegen, het Internet of Things (IoT) en snellaadstations die niet alleen EV's ondersteunen, maar ook zelfrijdende auto's en vrachtwagens.
• Overheden verhogen hun budget voor EV-infrastructuur, inclusief campagnes voor duurzaam vervoer in stedelijke gebieden.
• Verhoogd bewustzijn en acceptatie van elektrische auto's, wat leidt tot een verschuiving in de maatschappelijke houding ten opzichte van duurzaam vervoer en minder afhankelijkheid van fossiele brandstoffen.
• Nieuwe vacatures in productie, oplaadinfrastructuur en batterijtechnologie. 
• Betere toegang tot schoon en duurzaam vervoer voor gemeenschappen die voorheen te weinig bediend werden.
• Meer innovatie in batterijtechnologie, oplaadoplossingen en smart grid-systemen, resulterend in verbeteringen op het gebied van energieopslag en -distributie.
• De toegenomen vraag naar schone energiebronnen, zoals wind en zon, leidt tot meer investeringen in hernieuwbare energie.

Vragen om te overwegen

• Hoe kan infrastructuur EV's anders ondersteunen?
• Wat zijn de andere mogelijke infrastructuuruitdagingen bij het overstappen op elektrische voertuigen?