Kwantumrun

BEELDKREDIET: Kwantumrun

Graden worden gratis, maar bevatten een vervaldatum: Future of education P2

David Tal, uitgever, futurist
@DavidTalWrites
LinkedIn

Tue, 09 / 15 / 2020 - 08: 25

De universitaire graad dateert van ver in het 13e-eeuwse middeleeuwse Europa. Toen, net als nu, diende de graad als een soort universele maatstaf die samenlevingen gebruikten om aan te geven wanneer een persoon een bepaald niveau van beheersing over een specifiek onderwerp of vaardigheid bereikte. Maar hoe tijdloos de graad ook mag aanvoelen, het begint eindelijk zijn leeftijd te tonen.

De trends die de moderne wereld vormgeven, beginnen het toekomstige nut en de waarde van de opleiding op de proef te stellen. Gelukkig hopen de hieronder geschetste hervormingen de graad in de digitale wereld te slepen en het bepalende instrument van ons onderwijssysteem nieuw leven in te blazen.

Moderne uitdagingen die het onderwijssysteem wurgen

Afgestudeerden van de middelbare school gaan een hoger onderwijssysteem in dat niet voldoet aan de beloften die het aan vorige generaties heeft gedaan. Met name het huidige hoger onderwijssysteem worstelt met het aanpakken van deze belangrijke kwetsbaarheden:

Studenten moeten aanzienlijke kosten betalen of aanzienlijke schulden aangaan (vaak beide) om hun diploma te kunnen betalen;
Veel studenten vallen af voordat ze hun diploma hebben behaald, hetzij vanwege betaalbaarheidsproblemen of een beperkt ondersteunend netwerk;
Het behalen van een universitaire of hogeschooldiploma garandeert niet langer een baan na het afstuderen vanwege de krimpende arbeidsvraag van een tech-enabled private sector;
De waarde van een diploma neemt af naarmate steeds meer afgestudeerden van universiteiten of hogescholen de arbeidsmarkt betreden;
De kennis en vaardigheden die op scholen worden aangeleerd, raken kort na (en in sommige gevallen vóór) het afstuderen achterhaald.

Deze uitdagingen zijn niet per se nieuw, maar ze worden intenser, zowel door de snelheid van veranderingen die de technologie teweegbrengt, als door de talloze trends die in het vorige hoofdstuk zijn geschetst. Gelukkig hoeft deze stand van zaken niet eeuwig te duren; in feite is er al verandering aan de gang.

De kosten van onderwijs naar nul slepen

Gratis postsecundair onderwijs hoeft niet alleen een realiteit te zijn voor West-Europese en Braziliaanse studenten; het zou een realiteit moeten zijn voor alle studenten, overal. Om dit doel te bereiken, moeten de verwachtingen van het publiek over de kosten van het hoger onderwijs worden hervormd, moet moderne technologie worden geïntegreerd in de klas en moet er politieke wil zijn.

De realiteit achter de onderwijssticker-schok. Vergeleken met de andere kosten van het leven, hebben Amerikaanse ouders gezien dat de kosten van het opvoeden van hun kinderen stijging van 2% in 1960 tot 18% in 2013. En volgens de Times Higher Education's World University Rankings, is de VS het duurste land om te studeren.

Sommigen zijn van mening dat investeringen in lerarensalarissen, nieuwe technologie en stijgende administratieve kosten de oorzaak zijn van de stijgende collegegeldtarieven. Maar achter de krantenkoppen, zijn deze kosten reëel of te hoog?

In werkelijkheid is de nettoprijs van het hoger onderwijs voor de meeste Amerikaanse studenten de afgelopen decennia grotendeels constant gebleven, gecorrigeerd voor inflatie. De stickerprijs is echter geëxplodeerd. Het is duidelijk dat het de laatste prijs is waar iedereen zich op richt. Maar als de nettoprijs zo veel lager is, waarom zou u dan überhaupt de stickerprijs vermelden?

Op een slimme manier uitgelegd NPR-podcast, maken scholen reclame voor de stickerprijs omdat ze met andere scholen concurreren om de best mogelijke studenten aan te trekken, evenals de best mogelijke studentenmix (dwz studenten van verschillende geslachten, rassen, etniciteiten, inkomens, geografische afkomst, enz.). Denk er zo over na: door een hoge stickerprijs te promoten, kunnen scholen kortingsbeurzen aanbieden op basis van behoefte of verdienste om een reeks studenten aan te trekken om naar hun school te gaan.

Het is klassiek koopmanschap. Promoot een product van $ 40 als een duur product van $ 100, zodat mensen denken dat het waarde heeft, en bied vervolgens een korting van 60 procent aan om hen te verleiden het product te kopen - voeg drie nullen toe aan die cijfers en je hebt nu een idee van hoe het collegegeld nu is verkocht aan leerlingen en hun ouders. De hoge collegegeldprijzen zorgen ervoor dat een universiteit zich exclusief voelt, terwijl de grote kortingen die ze bieden studenten niet alleen het gevoel geven dat ze het zich kunnen veroorloven om aanwezig te zijn, maar ook speciaal en opgewonden omdat ze door deze 'exclusieve' instelling het hof worden gemaakt.

Deze kortingen zijn natuurlijk niet van toepassing op studenten die uit gezinnen met een hoog inkomen komen, maar voor de meerderheid van de Amerikaanse studenten zijn de werkelijke kosten van onderwijs veel lager dan wat wordt geadverteerd. En hoewel de VS misschien het meest bedreven zijn in het gebruik van deze marketingtruc, weet dat het algemeen wordt gebruikt in de internationale onderwijsmarkt.

Technologie verlaagt onderwijskosten. Of het nu gaat om virtual reality-apparaten die klassikaal en thuisonderwijs interactiever maken, door kunstmatige intelligentie (AI) aangedreven onderwijsassistenten of zelfs geavanceerde software die de meeste administratieve elementen van het onderwijs automatiseert, de technologische en software-innovaties die in het onderwijssysteem binnendringen, zullen niet alleen de toegang en kwaliteit van het onderwijs, maar ook om de kosten aanzienlijk te verlagen. We zullen deze innovaties verder onderzoeken in latere hoofdstukken van deze serie.

De politiek achter gratis onderwijs. Als je het onderwijs op de lange termijn bekijkt, zul je zien dat middelbare scholen vroeger collegegeld vroegen. Maar uiteindelijk, toen het hebben van een middelbareschooldiploma een noodzaak werd om te slagen op de arbeidsmarkt en toen het percentage mensen met een middelbareschooldiploma een bepaald niveau bereikte, nam de regering het besluit om het middelbareschooldiploma als een dienst te beschouwen en maakte het gratis.

Dezelfde voorwaarden ontstaan voor de universitaire bachelor. Sinds 2016 is de bachelor het nieuwe middelbare schooldiploma in de ogen van personeelsmanagers, die een diploma steeds meer zien als een baseline om tegen te werven. Evenzo bereikt het percentage van de arbeidsmarkt dat nu een of andere graad heeft een kritieke massa tot het punt dat het nauwelijks wordt gezien als een differentiator onder sollicitanten.

Om deze redenen zal het niet lang meer duren voordat genoeg van de publieke en private sector de universiteit of hogeschool als een noodzaak gaan beschouwen, wat hun regeringen ertoe aanzet om te heroverwegen hoe ze hogere ed financieren. Dit kan inhouden:

Collegegeld verplichten. De meeste deelstaatregeringen hebben al enige controle over hoeveel scholen hun collegegeld kunnen verhogen. Het invoeren van een collegegeldbevriezing, samen met het inpompen van nieuw publiek geld om de beurzen te verhogen, zal waarschijnlijk de eerste methode zijn die regeringen gebruiken om het hoger onderwijs betaalbaarder te maken.
Lening vergeving. In de VS is de totale schuld van studentenleningen meer dan $ 1.2 biljoen, meer dan creditcard- en autoleningen, de tweede alleen voor hypotheekschulden. Mocht de economie ernstig achteruitgaan, dan is het heel goed mogelijk dat regeringen hun programma's voor het kwijtschelden van studieleningen verhogen om de schuldenlast van millennials en honderdjarigen te verlichten en zo de consumentenbestedingen te stimuleren.
Betaalschema's. Voor regeringen die hun hogeronderwijsstelsels willen financieren, maar nog niet klaar zijn om de knoop door te hakken, beginnen gedeeltelijke financieringsregelingen op te duiken. Tennessee stelt gratis collegegeld voor twee jaar technische school of community college voor via zijn Belofte van Tennessee programma. Ondertussen stelt de regering in Oregon voor om een Pay It Forward programma waarbij studenten vooraf collegegeld betalen, maar overeenkomen om gedurende een beperkt aantal jaren een percentage van hun toekomstige inkomsten te betalen om de volgende generatie studenten te betalen.
Gratis openbaar onderwijs. Uiteindelijk zullen regeringen doorgaan en studenten het volledige collegegeld financieren, zoals Ontario, Canada, aangekondigd in maart 201 6. Daar betaalt de overheid nu het volledige collegegeld voor studenten die afkomstig zijn uit huishoudens die minder dan $ 50,000 per jaar verdienen, en zal ook het collegegeld dekken voor ten minste de helft van degenen die afkomstig zijn uit huishoudens die minder dan $ 83,000 verdienen. Naarmate dit programma volwassener wordt, is het slechts een kwestie van tijd voordat de overheid het openbare universitaire collegegeld voor alle inkomens dekt.

Tegen het einde van de jaren 2030 zullen regeringen in een groot deel van de ontwikkelde wereld beginnen met het gratis maken van hoger onderwijs voor iedereen. Deze ontwikkeling zal de kosten van een hoger onderwijs aanzienlijk verlagen, de uitvalpercentages verlagen en de maatschappelijke ongelijkheid in het algemeen verminderen door de toegang tot onderwijs te verbeteren. Gratis collegegeld is echter niet genoeg om ons onderwijssysteem te verbeteren.

Diploma's tijdelijk maken om hun valuta te verhogen

Zoals eerder vermeld, werd de graad geïntroduceerd als een hulpmiddel om de expertise van een persoon te verifiëren door middel van een diploma dat werd verstrekt door een gerespecteerde en gevestigde derde partij. Met deze tool konden werkgevers vertrouwen op het vermogen van hun nieuwe medewerkers door in plaats daarvan te vertrouwen op de reputatie van de instelling die deze medewerkers heeft opgeleid. Het nut van de graad is de reden dat het al bijna een millennia duurt.

Het klassieke diploma was echter niet ontworpen om de uitdagingen aan te gaan waarmee het vandaag wordt geconfronteerd. Het is ontworpen om exclusief te zijn en om het onderwijs van relatief stabiele vormen van kennis en vaardigheden te certificeren. In plaats daarvan heeft hun toenemende beschikbaarheid geleid tot een daling van hun waarde te midden van een steeds concurrerender wordende arbeidsmarkt, terwijl het versnellende tempo van de technologie de kennis en vaardigheden die kort na het afstuderen op het hoger onderwijs zijn opgedaan, heeft achterhaald.

De status-quo kan niet lang meer duren. En daarom ligt een deel van het antwoord op deze uitdagingen in het herdefiniëren van de autoriteitsgraden die hun drager zijn en de beloften die ze doen aan de publieke en private sector in het algemeen.

Een optie waar sommige experts voor pleiten, is het plaatsen van een vervaldatum op graden. Kort gezegd betekent dit dat een diploma niet langer geldig wordt na een bepaald aantal jaren zonder dat de houder van het diploma deelneemt aan een bepaald aantal workshops, seminars, lessen en tests om opnieuw te certificeren dat ze een bepaald niveau van beheersing over hun vakgebied hebben behouden. studeren en dat hun kennis op dat gebied actueel is.

Dit op vervaldatum gebaseerde gradensysteem heeft een aantal voordelen ten opzichte van het bestaande klassieke gradensysteem. Bijvoorbeeld:

In het geval dat een op vervaldatum gebaseerd diplomasysteem wettelijk is vastgelegd vaardigheden een hogere ed gratis wordt voor iedereen, dan zou het de initiële nettokosten van graden aanzienlijk verminderen. In dit scenario kunnen universiteiten en hogescholen een verlaagd tarief voor de graad in rekening brengen en vervolgens de kosten incasseren tijdens het hercertificeringsproces waaraan mensen om de paar jaar zouden moeten deelnemen. Dit transformeert het onderwijs in wezen in een op abonnementen gebaseerd bedrijf.
Hercertificering van diplomahouders zal de onderwijsinstellingen dwingen nauwer samen te werken met de particuliere sector en door de overheid gesanctioneerde certificeringsinstanties om hun leerplannen actief bij te werken om beter les te geven aan de realiteit van de markt.
Voor de diplomahouder, als ze besluiten om van loopbaan te veranderen, kunnen ze het zich beter veroorloven om een nieuwe graad te leren, omdat ze niet zo gebukt gaan onder de collegegeldschuld van hun vorige graad. Evenzo, als ze niet onder de indruk zijn van de kennis, vaardigheden of reputatie van een bepaalde school, kunnen ze het zich gemakkelijker veroorloven om van school te veranderen.
Dit systeem zorgt er ook voor dat de vaardigheden van mensen regelmatig worden bijgewerkt om te voldoen aan de verwachtingen van de moderne arbeidsmarkt. (Houd er rekening mee dat houders van een diploma ervoor kunnen kiezen om zichzelf jaarlijks opnieuw te certificeren, in plaats van alleen in het jaar voordat hun diploma afloopt.)
Het toevoegen van de datum van hercertificering naast de afstudeerdatum op het cv wordt een extra onderscheidend element dat werkzoekenden kan helpen opvallen op de arbeidsmarkt.
Voor werkgevers kunnen ze veiligere wervingsbeslissingen nemen door te beoordelen hoe actueel de kennis en vaardigheden van hun sollicitanten zijn.
De beperkte kosten van het opnieuw certificeren van een diploma kunnen ook een kenmerk worden dat toekomstige werkgevers betalen als arbeidsvoordeel om gekwalificeerde werknemers aan te trekken.
Voor de overheid zal dit de maatschappelijke kosten van onderwijs geleidelijk verlagen, aangezien universiteiten en hogescholen agressiever met elkaar zullen concurreren voor hercertificeringsactiviteiten, zowel door meer investeringen in nieuwe, kostenbesparende onderwijstechnologie als door partnerschappen met de particuliere sector.
Bovendien zal een economie met een nationaal personeelsbestand met een up-to-date opleidingsniveau uiteindelijk beter presteren dan een economie waarvan de opleiding van het personeel achterhaald is.
En tot slot, op maatschappelijk niveau, zal dit systeem voor het aflopen van diploma's een cultuur creëren die levenslang leren als een noodzakelijke waarde beschouwt om een bijdragend lid van de samenleving te worden.

Soortgelijke vormen van hercertificering van diploma's zijn al vrij gebruikelijk in bepaalde beroepen, zoals rechten en boekhouding, en vormen nu al een uitdagende realiteit voor immigranten die hun diploma in een nieuw land willen laten erkennen. Maar als dit idee tegen het einde van de jaren 2020 aan kracht wint, zal het onderwijs snel een heel nieuw tijdperk ingaan.

Revolutionaire kwalificaties om te concurreren met de klassieke graad

Afgezien van het verlopen van diploma's, kun je niet praten over innovatie in graden en certificaten zonder Massive Open Online Courses (MOOC's) te bespreken die onderwijs naar de massa brengen.

MOOC's zijn cursussen die gedeeltelijk of volledig online worden gegeven. Sinds het begin van 2010 werkten bedrijven als Coursera en Udacity samen met tientallen gerenommeerde universiteiten om honderden cursussen en duizenden uren aan opgenomen seminars online te publiceren voor de massa om toegang te krijgen tot onderwijs van enkele van de beste leraren ter wereld. Deze online cursussen, de ondersteunende tools waarmee ze worden geleverd en de voortgangsregistratie (analyse) die erin is verwerkt, zijn een echt nieuwe benadering om het onderwijs te verbeteren en zullen alleen maar verbeteren samen met de technologie die het mogelijk maakt.

Maar ondanks alle vroege hype achter hen, onthulden deze MOOC's uiteindelijk hun enige achilleshiel. In 2014 meldden de media dat de betrokkenheid bij MOOC's, onder studenten, begon te afzetten. Waarom? Omdat zonder deze online cursussen die leiden tot een echt diploma of diploma - een erkend door de overheid, het onderwijssysteem en toekomstige werkgevers - de prikkel om ze te voltooien er gewoon niet was. Laten we eerlijk zijn: studenten betalen meer voor een diploma dan voor een opleiding.

Gelukkig begint deze beperking langzaamaan te worden aangepakt. De meeste onderwijsinstellingen stonden aanvankelijk lauw tegenover MOOC's, sommigen gingen met hen in gesprek om te experimenteren met online onderwijs, terwijl anderen ze zagen als een bedreiging voor hun drukkerijbedrijf. Maar de afgelopen jaren zijn sommige universiteiten begonnen met het integreren van MOOC's in hun persoonlijke curriculum; zo moet meer dan de helft van de MIT-studenten een MOOC volgen als onderdeel van hun cursus.

Als alternatief begint een consortium van grote particuliere bedrijven en onderwijsinstellingen samen te werken om het monopolie van hogescholen op diploma's te doorbreken door een nieuwe vorm van diploma's te creëren. Dit omvat het maken van digitale inloggegevens zoals die van Mozilla online-badges, Coursera's cursus certificaten, en Udacity's Nanodegree.

Deze alternatieve referenties worden vaak ondersteund door Fortune 500-bedrijven, in samenwerking met online universiteiten. Het voordeel van deze aanpak is dat het behaalde certificaat de exacte vaardigheden leert waarnaar werkgevers op zoek zijn. Bovendien geven deze digitale certificeringen de specifieke kennis, vaardigheden en ervaring aan die de afgestudeerde tijdens de cursus heeft opgedaan, ondersteund door links naar elektronisch bewijs van hoe, wanneer en waarom ze zijn toegekend.

Over het algemeen zullen gratis of bijna gratis onderwijs, graden met vervaldata en de bredere erkenning van online graden een enorme en positieve impact hebben op de toegankelijkheid, prevalentie, waarde en bruikbaarheid van hoger onderwijs. Dat gezegd hebbende, geen van deze innovaties zal hun volledige potentieel bereiken, tenzij we ook onze benadering van lesgeven radicaal veranderen - dit is een onderwerp dat we in het volgende hoofdstuk zullen onderzoeken, gericht op de toekomst van lesgeven.