Quantumrun

KREDYT WZROKU: Quantumrun

Afryka; Kontynent głodu i wojny: geopolityka zmian klimatycznych

David Tal, wydawca, futurysta
@DavidTal pisze
LinkedIn

Wt, 09 / 15 / 2020 - 12: 48

Ta niezbyt pozytywna prognoza skoncentruje się na afrykańskiej geopolityce w odniesieniu do zmian klimatycznych w latach 2040-2050. Czytając dalej, zobaczysz Afrykę zniszczoną przez susze wywołane klimatem i niedobory żywności; Afryka przytłoczona niepokojami domowymi i wojnami o wodę między sąsiadami; i Afryka, która zamieniła się w brutalne pole bitwy między Stanami Zjednoczonymi z jednej strony, a Chinami i Rosją z drugiej.

Ale zanim zaczniemy, wyjaśnijmy kilka rzeczy. Ta migawka – ta geopolityczna przyszłość kontynentu afrykańskiego – nie została wyciągnięta z powietrza. Wszystko, co zamierzasz przeczytać, opiera się na pracy publicznie dostępnych prognoz rządowych ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, serii prywatnych i powiązanych z rządem think tanków, a także pracy dziennikarzy takich jak Gwynne Dyer, czołowy pisarz w tej dziedzinie. Linki do większości użytych źródeł znajdują się na końcu.

Co więcej, migawka ta opiera się również na następujących założeniach:

Światowe inwestycje rządowe mające na celu znaczne ograniczenie lub odwrócenie zmian klimatycznych pozostaną umiarkowane lub nieistniejące.
Nie podejmuje się żadnej próby geoinżynierii planetarnej.
Aktywność słoneczna słońca nie spada poniżej jego obecny stan, zmniejszając w ten sposób globalne temperatury.
Nie dokonuje się znaczących przełomów w dziedzinie energii termojądrowej i nie dokonuje się globalnych inwestycji na dużą skalę w krajową infrastrukturę odsalania i pionowego rolnictwa.
Do 2040 r. zmiany klimatyczne osiągną etap, w którym stężenie gazów cieplarnianych (GHG) w atmosferze przekroczy 450 części na milion.
Przeczytałeś nasze wprowadzenie do zmian klimatycznych i niezbyt przyjemnych skutków, jakie wywrą na naszą wodę pitną, rolnictwo, miasta przybrzeżne oraz gatunki roślin i zwierząt, jeśli nie zostaną podjęte żadne działania przeciwko nim.

Mając na uwadze te założenia, prosimy o zapoznanie się z poniższą prognozą z otwartym umysłem.

Afryka, brat przeciwko bratu

Ze wszystkich kontynentów Afryka może być jednym z najbardziej dotkniętych zmianami klimatycznymi. Wiele regionów już teraz zmaga się z niedorozwojem, głodem, przeludnieniem i ponad pół tuzinem aktywnych wojen i konfliktów – zmiany klimatyczne tylko pogorszą ogólny stan rzeczy. Pierwsze punkty zapalne konfliktu pojawią się wokół wody.

Woda

Pod koniec lat 2040. dostęp do słodkiej wody stanie się głównym problemem każdego państwa afrykańskiego. Zmiana klimatu spowoduje ocieplenie całych regionów Afryki do punktu, w którym rzeki wysychają na początku roku, a jeziora i warstwy wodonośne wyczerpują się w przyspieszonym tempie.

Północny łańcuch krajów afrykańskiego Maghrebu – Maroko, Algieria, Tunezja, Libia i Egipt – ucierpi najbardziej, wraz z załamaniem się źródeł słodkiej wody, które sparaliżuje ich rolnictwo i poważnie osłabi ich nieliczne elektrownie wodne. Kraje na zachodnim i południowym wybrzeżu również odczują podobną presję na swoje systemy słodkowodne, przez co tylko kilka krajów środkowo-wschodnich – a mianowicie Etiopia, Somalia, Kenia, Uganda, Rwanda, Burundi i Tanzania – pozostanie stosunkowo oszczędzonymi kryzys dzięki Jeziorze Wiktorii.

Jedzenie

Przy stratach wody słodkiej, o których mowa powyżej, gigantyczne połacie gruntów ornych w Afryce staną się nieopłacalne dla rolnictwa, ponieważ zmiany klimatyczne spalają glebę, wysysając wilgoć pozostawioną pod powierzchnią. Badania wykazały, że wzrost temperatury o dwa do czterech stopni Celsjusza może spowodować utratę co najmniej 20-25 procent zbiorów na tym kontynencie. Niedobory żywności staną się niemal nieuniknione, a prognozowana eksplozja populacji z 1.3 miliarda dzisiaj (2018 r.) do ponad dwóch miliardów w latach 2040. z pewnością zaostrzy problem.

Konflikt

To połączenie rosnącego braku bezpieczeństwa żywnościowego i wodnego, wraz z rosnącą populacją, spowoduje, że rządy w całej Afryce staną w obliczu zwiększonego ryzyka gwałtownych niepokojów społecznych, potencjalnie eskalujących do konfliktów między narodami afrykańskimi.

Na przykład prawdopodobnie dojdzie do poważnego sporu o prawa do Nilu, którego górne wody pochodzą zarówno z Ugandy, jak i Etiopii. Ze względu na wspomniany powyżej niedobór słodkiej wody, oba kraje będą miały żywotny interes w kontrolowaniu ilości słodkiej wody, jaką pozwalają na wypłynięcie z ich granic. Jednak ich obecne wysiłki na rzecz budowy tam w ich granicach do projektów nawadniających i hydroelektrycznych doprowadzą do zmniejszenia przepływu słodkiej wody przez Nil do Sudanu i Egiptu. W rezultacie, gdyby Uganda i Etiopia odmówiły zawarcia porozumienia z Sudanem i Egiptem w sprawie uczciwej umowy o podziale wody, wojna może być nieunikniona.

Uchodźcy

Biorąc pod uwagę wszystkie wyzwania stojące przed Afryką w latach 2040. XX wieku, czy możesz winić niektórych Afrykanów za próbę całkowitej ucieczki z kontynentu? W miarę pogłębiania się kryzysu klimatycznego floty łodzi uchodźców będą podróżować z krajów Maghrebu na północ w kierunku Europy. Będzie to jedna z największych masowych migracji w ostatnich dziesięcioleciach, która z pewnością przytłoczy państwa południowej Europy.

W krótkim czasie te kraje europejskie zdadzą sobie sprawę z poważnego zagrożenia bezpieczeństwa, jakie ta migracja stanowi dla ich stylu życia. Ich początkowe próby postępowania z uchodźcami w sposób etyczny i humanitarny zostaną zastąpione rozkazami dla marynarki wojennej, aby odesłać wszystkie łodzie uchodźców z powrotem do ich afrykańskich wybrzeży. W skrajnym przypadku łodzie, które nie zastosują się do tego, zostaną zatopione w morzu. W końcu uchodźcy uznają przejście przez Morze Śródziemne za śmiertelną pułapkę, pozostawiając najbardziej zdesperowanych, by udać się na wschód w celu lądowej migracji do Europy – zakładając, że ich podróży nie zatrzyma Egipt, Izrael, Jordania, Syria i wreszcie Turcja.

Alternatywną opcją dla tych uchodźców jest migracja do krajów Afryki Środkowej i Wschodniej mniej dotkniętych zmianami klimatycznymi, w szczególności do wspomnianych wcześniej krajów graniczących z Jeziorem Wiktorii. Jednak napływ uchodźców ostatecznie zdestabilizuje również te regiony, ponieważ ich rządy nie będą miały wystarczających zasobów, aby wesprzeć rosnącą populację migrantów.

Na nieszczęście dla Afryki, w tych rozpaczliwych okresach niedoboru żywności i przeludnienia, najgorsze dopiero przed nami (patrz Rwanda 1994).

Sępy

Ponieważ osłabione klimatem rządy walczą w całej Afryce, obce mocarstwa będą miały doskonałą okazję do zaoferowania im wsparcia, prawdopodobnie w zamian za zasoby naturalne kontynentu.

Pod koniec lat 2040. XX wieku Europa zepsuje wszystkie afrykańskie stosunki, aktywnie blokując afrykańskim uchodźcom wejście do ich granic. Bliski Wschód i większość Azji będą zbyt pochłonięte własnym chaosem wewnętrznym, by nawet brać pod uwagę świat zewnętrzny. Tak więc jedynymi żądnymi zasobów światowymi potęgami, które mają ekonomiczne, wojskowe i rolnicze środki do interwencji w Afryce, będą Stany Zjednoczone, Chiny i Rosja.

Nie jest tajemnicą, że od dziesięcioleci Stany Zjednoczone i Chiny rywalizują o prawa do wydobycia w całej Afryce. Jednak podczas kryzysu klimatycznego konkurencja ta przerodzi się w wojnę o mikro proxy: Stany Zjednoczone będą próbowały powstrzymać Chiny przed uzyskaniem potrzebnych zasobów, zdobywając wyłączne prawa do wydobycia w wielu państwach afrykańskich. W zamian te narody otrzymają masowy napływ zaawansowanej pomocy wojskowej USA, aby kontrolować ich populacje, zamykać granice, chronić zasoby naturalne i projektować siłę – potencjalnie tworząc w tym procesie nowe reżimy kontrolowane przez wojsko.

Tymczasem Chiny będą współpracować z Rosją w celu zapewnienia podobnego wsparcia wojskowego, a także pomocy infrastrukturalnej w postaci zaawansowanych reaktorów torowych i zakładów odsalania. Wszystko to spowoduje, że kraje afrykańskie staną po obu stronach ideologicznego przepaści – podobnie jak w warunkach zimnej wojny w latach pięćdziesiątych i osiemdziesiątych.

Środowisko

Jedną z najsmutniejszych części afrykańskiego kryzysu klimatycznego będzie niszczycielska utrata dzikiej fauny i flory w całym regionie. Podczas gdy plony rolne psują się na całym kontynencie, głodni i mający dobre intencje obywatele Afryki zwrócą się do buszu, aby nakarmić swoje rodziny. Wiele zwierząt, które są obecnie zagrożone, prawdopodobnie wyginie z powodu nadmiernego kłusownictwa w tym okresie, podczas gdy te, które obecnie nie są zagrożone, zostaną zaliczone do kategorii zagrożonych. Bez znacznej pomocy żywnościowej z zewnątrz, ta tragiczna strata dla afrykańskiego ekosystemu stanie się nieunikniona.

Powody do nadziei

Po pierwsze, to, co właśnie przeczytałeś, jest przepowiednią, a nie faktem. Jest to również prognoza napisana w 2015 roku. Wiele może się i wydarzy od teraz do końca lat 2040. XX wieku, aby zająć się skutkami zmian klimatycznych, z których większość zostanie nakreślona w podsumowaniu serii. A co najważniejsze, prognozom przedstawionym powyżej można w dużej mierze zapobiec przy użyciu dzisiejszej technologii i dzisiejszego pokolenia.

Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak zmiany klimatyczne mogą wpływać na inne regiony świata lub dowiedzieć się, co można zrobić, aby spowolnić i ostatecznie odwrócić zmiany klimatyczne, przeczytaj naszą serię na temat zmian klimatycznych, korzystając z poniższych linków: