Wielki brak emerytury: Seniorzy wracają do pracy

• Autor:
• nazwisko autora

  Foresight Quantumrun
• 12 czerwca 2023 r.

Najważniejsze informacje

Pandemia COVID-19 spowodowała bezprecedensowe odejście seniorów z rynku pracy, zakłócając wzrost aktywności zawodowej osób starszych. Jednak w związku z rosnącą presją finansową po pandemii, wielu emerytów rozważa powrót do pracy, co jest trendem nazywanym „wielkim brakiem emerytury”. Chociaż ta zmiana potencjalnie pomaga złagodzić niedobory talentów w różnych sektorach, wymaga integracyjnego, wielopokoleniowego podejścia w miejscach pracy, dostosowania polityki w celu zapobiegania dyskryminacji ze względu na wiek oraz inicjatyw na rzecz uczenia się przez całe życie.

Kontekst Wielkiego Bezrobocia

Pandemia COVID-19 doprowadziła do znacznego odchodzenia seniorów z rynku pracy w wielu gospodarkach, zaburzając wieloletni trend zwiększania zaangażowania siły roboczej w tej grupie wiekowej. Jednak w obliczu zbliżającego się kryzysu kosztów utrzymania po pandemii, wielu powraca na rynek pracy, co potocznie nazywa się „Wielkim Bezrobociem”. Z historycznego punktu widzenia badania przeprowadzone w USA wykazały wzrost liczby emerytów o 3.3 miliona między styczniem 2020 r. a październikiem 2021 r., znacznie większy niż przewidywano.

Jednak badanie CNBC wykazało, że przytłaczająca liczba 68 procent osób, które zdecydowały się na przejście na emeryturę podczas pandemii, jest teraz otwarta na powrót na rynek pracy. Tymczasem w gospodarkach rozwiniętych współczynnik aktywności zawodowej osób w wieku 55-64 lata w pełni powrócił do poziomu sprzed pandemii wynoszącego 64.4 proc. w 2021 r., skutecznie niwelując spowolnienie spowodowane pandemią. Jednak w przypadku osób w wieku powyżej 65 lat odbicie było wolniejsze, a wskaźnik uczestnictwa wzrósł do 15.5 procent w 2021 r., czyli nadal jest nieco niższy niż szczyt przed pandemią.

Tymczasem w Australii ponad 179,000 55 osób w wieku 2019 lat i starszych powróciło na rynek pracy w latach 2022-2023. Ten powrót na rynek pracy często wynika z konieczności, potencjalnie z powodu rosnących kosztów utrzymania. Teorię tę potwierdza fakt, że w roku poprzedzającym marzec 7 r. inflacja gospodarstw domowych odnotowała znaczny wzrost o XNUMX proc.

Zakłócający wpływ

Starsi pracownicy mogą odegrać kluczową rolę w rozwiązaniu problemu niedoboru talentów w rozwiniętych gospodarkach. Weźmy na przykład Wielką Brytanię, gdzie sektor handlu detalicznego boryka się ze znacznym deficytem talentów. W John Lewis, firmie z tego sektora, prawie jedna czwarta pracowników ma obecnie ponad 56 lat. Firma zwiększyła swoją atrakcyjność dla starszych pracowników, oferując elastyczne godziny pracy, aby dostosować się do ich obowiązków związanych z opieką. OECD przewiduje, że poprzez wspieranie wielopokoleniowej siły roboczej i zapewnianie większych możliwości zatrudnienia osobom starszym, PKB na mieszkańca może wzrosnąć do 19 r. o 2050 procent.  

Rządy prawdopodobnie stworzą lub zaktualizują przepisy prawa pracy, aby uwzględnić coraz starszą grupę demograficzną pracowników. Jednak wdrożenie tych przepisów może być trudne. Na przykład w Stanach Zjednoczonych ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu (ADEA) obowiązuje od 1967 r., aby zapobiegać uprzedzeniom w zatrudnieniu ze względu na wiek. Jednak nadal występują oznaki dyskryminacji ze względu na wiek, zwłaszcza podczas procesu zatrudniania. Podobnie Unia Europejska od 2000 roku posiada dyrektywę zakazującą dyskryminacji w zatrudnieniu ze względu na wiek. Mimo to istnieje kilka wyjątków i wyzwań związanych z egzekwowaniem tej dyrektywy przez sądy krajowe i europejskie.

Potrzeba posiadania programów przekwalifikowywania lub podnoszenia kwalifikacji dla starszych pracowników będzie również miała kluczowe znaczenie, szczególnie dla tych, którzy doświadczają zmęczenia technologią. Może również pojawić się nowa okazja biznesowa do stworzenia stacji roboczych, sprzętu i innych funkcji ułatwień dostępu dostosowanych do starszych pracowników.

Implikacje Wielkiego Bezrobocia

Szersze implikacje Wielkiego Bezrobocia mogą obejmować: 

• Środowisko wielopokoleniowe, które mogłoby sprzyjać lepszemu zrozumieniu i wzajemnemu uczeniu się między młodszymi i starszymi pracownikami, przełamując stereotypy związane z wiekiem i wspierając bardziej integracyjne społeczeństwo.
• Zwiększone wydatki konsumpcyjne i wkład we wzrost gospodarczy. Ich dodatkowy dochód mógłby również złagodzić wszelkie napięcia finansowe związane z rosnącymi kosztami utrzymania lub niewystarczającymi oszczędnościami emerytalnymi.
• Zmiany polityki związane z zatrudnieniem, ubezpieczeniami społecznymi i wiekiem emerytalnym. Być może rządy będą musiały rozważyć politykę zapewniającą uczciwe praktyki zatrudnienia starszych pracowników i zapobiegającą dyskryminacji ze względu na wiek.
• Zwiększone zapotrzebowanie na szkolenia w miejscu pracy w zakresie nowych technologii, zmuszające firmy do tworzenia lub rozszerzania programów, które pomagają starszym pracownikom dostosować się do postępu technologicznego.
• Zwiększona konkurencja o pracę między młodszymi i starszymi pracownikami, potencjalnie zwiększająca stopę bezrobocia wśród młodszych pracowników.
• Obciążenie przepisów zdrowotnych w miejscu pracy i szerzej rozumianego systemu opieki zdrowotnej, biorąc pod uwagę większe prawdopodobieństwo wystąpienia problemów zdrowotnych wśród starszych pracowników.
• Zmiany w strategiach planowania emerytalnego i produktach finansowych, z naciskiem na elastyczną pracę i stopniowe opcje przejścia na emeryturę.
• Sektor edukacyjny opracowujący kursy i programy uczenia się przez całe życie dostosowane do starszych pracowników.

Pytania do rozważenia

• Jeśli jesteś emerytem, ​​który wrócił do pracy, jaka była Twoja motywacja?
• W jaki sposób rządy mogą rozwiązać problem niedoboru siły roboczej, nie polegając na powrocie emerytów do pracy?