Programet e identitetit dixhital: Gara drejt dixhitalizimit kombëtar

KREDI I IMAZHIT:
Kredia Image
iStock

Programet e identitetit dixhital: Gara drejt dixhitalizimit kombëtar

Programet e identitetit dixhital: Gara drejt dixhitalizimit kombëtar

Teksti i nëntitullit
Qeveritë po zbatojnë programet e tyre federale të ID-së dixhitale për të përmirësuar shërbimet publike dhe për të mbledhur të dhëna në mënyrë më efikase.
    • Author:
    • Emri i autorit
      Parashikimi Kuantumrun
    • Gusht 30, 2022

    Përmbledhje e pasqyrës

    Programet kombëtare të identitetit dixhital po riformësojnë identifikimin e qytetarëve, duke ofruar përfitime si siguria dhe efikasiteti më i mirë i shërbimit, por gjithashtu ngrenë shqetësime për privatësinë dhe mashtrimin. Këto programe janë jetike për aksesin universal në të drejta dhe shërbime, megjithatë suksesi i tyre ndryshon në nivel global, me sfida në zbatim dhe akses të barabartë. Ato ndikojnë në ofrimin e shërbimeve publike, sektorët e punësimit dhe ngrenë pyetje etike rreth përdorimit të të dhënave dhe privatësisë.

    Konteksti i programit kombëtar të identitetit dixhital

    Programet kombëtare të identitetit dixhital po bëhen gjithnjë e më të zakonshme ndërsa vendet kërkojnë të përmirësojnë sistemet e tyre të identifikimit të qytetarëve. Këto programe mund të ofrojnë përfitime, të tilla si rritja e sigurisë, ofrimi i thjeshtë i shërbimit dhe përmirësimi i saktësisë së të dhënave. Megjithatë, ka edhe rreziqe, të tilla si shqetësimet e privatësisë, mashtrimi dhe abuzimi i mundshëm.

    Roli kryesor i ID-ve dixhitale është t'u mundësojë qytetarëve të kenë akses në të drejtat, shërbimet, mundësitë dhe mbrojtjet themelore universale. Qeveritë kanë krijuar shpesh sisteme funksionale identifikimi për të menaxhuar vërtetimin dhe autorizimin për sektorë të ndryshëm ose raste përdorimi, si votimi, taksat, mbrojtja sociale, udhëtimet, etj. Sistemet e ID-së dixhitale, të njohura gjithashtu si zgjidhjet e ID-së dixhitale, përdorin teknologji gjatë gjithë ciklit të tyre jetësor, duke përfshirë kapja, vlefshmëria, ruajtja dhe transferimi i të dhënave; menaxhimi i kredencialeve; dhe verifikimin e identitetit. Megjithëse fraza "ID dixhitale" interpretohet ndonjëherë për të nënkuptuar transaksione online ose virtuale (p.sh., për hyrje në një portal shërbimi elektronik), kredenciale të tilla mund të përdoren gjithashtu për identifikim më të sigurt personal (dhe offline).

    Banka Botërore vlerëson se rreth 1 miliard njerëzve u mungon identifikimi kombëtar, veçanërisht në Afrikën Sub-Sahariane dhe Azinë Jugore. Këto zona priren të kenë komunitete dhe qeveri të cenueshme që janë të paqëndrueshme me infrastrukturë dhe shërbime publike të dobëta. Një program i ID-së dixhitale mund t'i ndihmojë këto rajone të bëhen më moderne dhe gjithëpërfshirëse. Përveç kësaj, me identifikimin dhe shpërndarjen e duhur të përfitimeve dhe ndihmës, organizatat mund të sigurohen që të gjithë të mund të marrin ndihmë dhe mbështetje. Megjithatë, ndërsa vende si Estonia, Danimarka dhe Suedia kanë përjetuar suksese të rëndësishme me zbatimin e programeve të tyre të identitetit dixhital, shumica e vendeve kanë përjetuar rezultate të përziera, me shumë që ende luftojnë për të zbatuar fazat fillestare të prezantimit. 

    Ndikim shkatërrues

    Një nga avantazhet kryesore të të pasurit një ID kombëtare është se mund të ndihmojë në reduktimin e aktivitetit mashtrues. Për shembull, nëse dikush do të përpiqej të regjistrohej për përfitime sociale duke përdorur një identitet të rremë, një ID kombëtare do ta bënte më të lehtë për autoritetet verifikimin e të dhënave të personit. Përveç kësaj, ID-të kombëtare mund të ndihmojnë për të përmirësuar ofrimin e shërbimeve publike duke reduktuar nevojën për mbledhjen e tepërt të të dhënave.

    Agjencitë qeveritare dhe kompanitë private mund të kursejnë kohë dhe para që përndryshe do të shpenzoheshin për kontrollet e sfondit duke pasur një burim informacioni të verifikuar të identitetit. Një përfitim tjetër i ID-ve kombëtare është se ato mund të ndihmojnë në përmirësimin e aksesit në shërbime për grupet e margjinalizuara. Për shembull, gratë nuk mund të kenë akses në dokumente formale identifikimi si çertifikatat e lindjes në shumë vende. Ky kufizim mund ta bëjë të vështirë për këto gra që të hapin llogari bankare, të kenë akses në kredi ose të regjistrohen për përfitime sociale. Pasja e një ID kombëtare mund të ndihmojë për të kapërcyer këto pengesa dhe për t'u dhënë grave një kontroll më të madh mbi jetën e tyre.

    Megjithatë, qeveritë duhet të fokusohen në disa fusha kyçe për të krijuar një program të suksesshëm të identitetit dixhital. Së pari, qeveritë duhet të sigurojnë që sistemi i identitetit dixhital të jetë i barabartë me ata që përdoren aktualisht, si në aspektin e funksionalitetit ashtu edhe të sigurisë. Ata duhet gjithashtu të punojnë për të integruar sa më shumë raste të përdorimit të sektorit publik në sistem dhe të ofrojnë stimuj për t'u përdorur nga ofruesit e shërbimeve të sektorit privat.

    Së fundi, ata duhet të fokusohen në krijimin e një eksperience pozitive të përdoruesit, duke e bërë procesin e regjistrimit të lehtë dhe të përshtatshëm. Një shembull është Gjermania, e cila ngriti 50,000 pika regjistrimi për kartën e saj elektronike të identitetit dhe ofroi përpunim fleksibël të dokumentacionit. Një shembull tjetër është India, e cila përfshiu më shumë se një miliard njerëz në programin e saj të ID dixhitale duke paguar kompanitë e sektorit privat për çdo iniciativë të suksesshme regjistrimi.

    Implikimet e programeve të identitetit dixhital

    Implikimet më të gjera të programeve të identitetit dixhital mund të përfshijnë: 

    • Programet e identitetit dixhital që mundësojnë akses më të lehtë në kujdesin shëndetësor dhe mirëqenien sociale për popullsinë e margjinalizuar, duke reduktuar kështu pabarazinë në vendet në zhvillim.
    • Zvogëlimi i aktiviteteve mashtruese, si votimi nga individë të vdekur ose regjistrime false të punonjësve, përmes sistemeve më të sakta të identifikimit.
    • Qeveritë që bashkëpunojnë me firmat private, duke ofruar stimuj si zbritjet e tregtisë elektronike për të inkurajuar regjistrimin në iniciativat e identitetit dixhital.
    • Rreziqet e përdorimit të të dhënave të identitetit dixhital për mbikëqyrje dhe shënjestrim të grupeve kundërshtuese, duke shkaktuar shqetësime mbi privatësinë dhe shkeljet e të drejtave të njeriut.
    • Avokim nga organizatat e të drejtave civile për rritjen e transparencës në përdorimin e të dhënave të ID dixhitale nga qeveritë për të mbrojtur besimin dhe të drejtat e publikut.
    • Efikasitet i rritur në ofrimin e shërbimeve publike, me identitetet dixhitale që thjeshtojnë proceset si mbledhja e taksave dhe lëshimi i pasaportave.
    • Ndryshimet në modelet e punësimit, pasi sektorët që varen nga verifikimi manual i identitetit mund të bien, ndërkohë që kërkesa për sigurinë e të dhënave dhe profesionistët e IT-së rritet.
    • Sfidat në sigurimin e aksesit të barabartë në programet e identitetit dixhital, pasi komuniteteve të margjinalizuara mund t'u mungojnë teknologjia ose shkrim-leximi i nevojshëm.
    • Rritja e mbështetjes në të dhënat biometrike që ngre shqetësime etike në lidhje me pëlqimin dhe pronësinë e informacionit personal.

    Pyetje që duhen marrë parasysh

    • A jeni regjistruar në një program kombëtar të ID-së dixhitale? Si do ta përshkruanit përvojën tuaj me të në krahasim me sistemet e vjetra?
    • Cilat janë përfitimet dhe rreziqet e tjera të mundshme për të pasur ID dixhitale?

    Referencat e njohurive

    Lidhjet e mëposhtme popullore dhe institucionale u referuan për këtë pasqyrë: