پیامدهای بهداشتی و اجتماعی سیاست های مرخصی پزشکی خانوادگی در ایالات متحده

مرخصی درمانی خانوادگی، و به طور خاص مرخصی زایمان/پدری، اخیراً موضوعی نگران کننده بوده است که از نظر پوشش و محبوبیت در رسانه های سیاسی کم رنگ شده است. آخرین قانون اساسی در مورد این موضوع که در ایالات متحده تصویب شد توسط بیل کلینتون امضا شد و به راحتی تحت عنوان قانون مرخصی خانواده و پزشکی در سال 1993 نامگذاری شد.  

طبق مقاله ای که توسط وزارت کار ایالات متحده منتشر شده است، این قانون کارفرمایان را ملزم به ارائه مرخصی با حقوق نمی کند. با این حال، کارفرمایان را موظف به ارائه پیشنهاد می کند "حفاظت از شغل" مرخصی بدون حقوق برای کارکنان واجد شرایط (که با مقدار مشخصی از ساعات کار در سال تعیین می شود). این کارمندان مرخصی بدون حقوق دریافت می کنند "تا 12 هفته"، مطمئن هستند که می توانند بیمه درمانی تحت حمایت کارفرما را حفظ کنند و به شغل خود بازگردند. در همین مقاله آمده است که منابع و حمایت‌های موجود برای نوزادان می‌تواند تأثیرات حیاتی و گاهی پایدار بر سلامت و رفاه آنها داشته باشد. در سال‌های اولیه زندگی، کودکان سرعت رشد مغز و سیستم عصبی را تجربه می‌کنند (شانکف و فیلیپس 2000) و پیوندهای اجتماعی مهمی با مراقبان خود ایجاد می‌کنند (Schore 2001).   

وقتی نوزادی به دنیا می‌آید، تقریباً تمام نورون‌هایی را که در طول زندگی خود خواهند داشت، دارند. اندازه مغز آنها در سال اول دو برابر می شود و در سن سه سالگی به 80 درصد حجم بالغ خود رسیده است. متخصصان رشد کودک و دانشمندان تحقیقاتی ثابت کرده‌اند که محیط زیست در سال‌های اولیه کودک می‌تواند اثراتی داشته باشد که تا آخر عمر باقی می‌ماند. قابل قبول است که فکر کنیم شاید مرخصی خانوادگی ما بیش از دوازده هفته ممکن است برای مادران و باباها و همه مراقبان دیگر بسیار کوتاه باشد، زمانی که به گفته مؤسسه کودک شهری، مهمترین دوره رشد در طول زندگی کودک است. از بارداری تا سه سالگی است.  

علاوه بر اینکه مرخصی زایمان طولانی تر برای سلامت نوزادان در مرحله فعلی و در طول زندگی آنها مفیدتر است، مطالعات تحقیقاتی نشان داده اند. زنانی که مرخصی زایمان طولانی‌تری می‌گیرند (یعنی بیشتر از ۱۲ هفته مرخصی کلی) علائم افسردگی کمتر، کاهش افسردگی شدید، و هنگامی که مرخصی پرداخت می‌شود، بهبود در سلامت کلی و روانی را گزارش می‌کنند[…]  

با در نظر گرفتن این موضوع، و پس از بررسی سیاست‌های مرخصی پزشکی خانواده در کشورهای مختلف دیگر، مهم است که تغییراتی را در شیوه تشویق مردان و زنان شاغل برای گذراندن وقت صرف شده با نوزادان و کودکان خردسال خود در نظر بگیریم. اگر ارائه دهندگان مراقبت از نظر مالی تحت فشار باشند یا به این دلیل که به سادگی نمی توانند برای کمک به رشد فرزندان خود مرخصی داشته باشند، ممکن است پیامدهای بهداشتی و اجتماعی شدیدی به وجود بیاید.