تعلق به بخش فناوری به این معنی است که این شرکت به طور مستقیم و غیرمستقیم تحت تأثیر تعدادی از فرصت ها و چالش های مخرب در دهه های آینده قرار خواهد گرفت. در حالی که در گزارش های ویژه کوانتوم ران به تفصیل توضیح داده شده است، این روندهای مخرب را می توان در امتداد نکات کلی زیر خلاصه کرد:

*در ابتدا، Gen-Zs و Millennials قرار است تا اواخر دهه 2020 بر جمعیت جهان تسلط پیدا کنند. این جمعیت با سواد فناوری و پشتیبانی از فناوری، به پذیرش ادغام هر چه بیشتر فناوری در هر جنبه ای از زندگی انسان دامن می زند.
*کاهش هزینه و افزایش ظرفیت محاسباتی سیستم های هوش مصنوعی (AI) منجر به استفاده بیشتر از آن در تعدادی از برنامه های کاربردی در بخش فناوری می شود. تمام وظایف و حرفه های برنامه ریزی شده یا مدون، اتوماسیون بیشتری را شاهد خواهند بود، که منجر به کاهش چشمگیر هزینه های عملیاتی و اخراج قابل توجه کارکنان یقه سفید و آبی می شود.
*یکی از نکات برجسته از نقطه بالا، همه شرکت های فناوری که از نرم افزار سفارشی در عملیات خود استفاده می کنند، به طور فزاینده ای شروع به استفاده از سیستم های هوش مصنوعی (بیشتر از انسان) برای نوشتن نرم افزار خود خواهند کرد. این در نهایت منجر به نرم‌افزاری می‌شود که حاوی خطاها و آسیب‌پذیری‌های کمتری است و ادغام بهتری با سخت‌افزار روزافزون قدرتمند فردا.
*قانون مور به پیشرفت ظرفیت محاسباتی و ذخیره داده‌های سخت‌افزار الکترونیکی ادامه می‌دهد، در حالی که مجازی‌سازی محاسبات (به لطف ظهور "ابر") به دموکراتیک کردن برنامه‌های محاسباتی برای توده‌ها ادامه خواهد داد.
*در اواسط دهه 2020 شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی در محاسبات کوانتومی خواهیم بود که توانایی‌های محاسباتی تغییر بازی را برای اکثر پیشنهادات شرکت‌های بخش فناوری قابل اجرا می‌سازد.